Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

626 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
wezens maakten, en spraken over een godin Deugd en een godin Geduld,
enz., en een godin van Strijd en soortgelijke goden, enz., die alle enige
abstracte werkelijkheid hadden, omdat geduld en strijd en liefde en sympathie
en deugd eigenschappen zijn die voortvloeien uit de kosmische
hiërarchie en dus in zekere zin tot wezens en tot individuen kunnen worden
gemaakt. Maar het moet niet zover worden doorgevoerd dat we ze
gelijkschakelen met een incarnerend en reïncarnerend menselijk ego,
hoewel ze veel groter zijn dan deze.
Dus nogmaals, is een bijenvolk de uitdrukking van een innerlijke
monade of entiteit? Of is een bijenvolk niet meer dan een verzameling
kleine bijenmonaden? Antwoord: het is beide. Er zijn beslist bijenmonaden
en deze zijn elk geïndividualiseerde, zich wederbelichamende
entiteiten. Maar het bijenvolk als een verzameling van zulke monaden
vertegenwoordigt de collectiviteit van de monaden, verenigd in een
gemeenschappelijke svabhåva of kleinere logos, die in zijn hoogste aspect
een entiteit is, maar als bijenvolk niet meer dan een collectieve en kwantitatieve
uitstraling daarvan.
De Amerikanen als volk, bijvoorbeeld, zijn een groep menselijke
monaden. Hun bestemming of karma brengt hen bijeen, en na verloop
van tijd zullen ze sterker worden en zullen hun aangeboren eigenschappen
duidelijker uitkomen, wanneer de assimilatie van zoveel immigrerende
volkeren in de Verenigde Staten is voltooid. Wat is het
Amerikaanse volk of wat zal het zijn? Wat is het nu, wat zal het dan zijn?
Kunnen we zeggen dat er een geestelijk wezen, of een geestelijke entiteit
of monade bestaat in de geestelijke sferen, die zich een tijdlang, door
middel van zijn uitgestraalde kwaliteiten, op deze aarde tot uitdrukking
brengt als het Amerikaanse volk, dat bestaat uit monaden die door wederbelichaming
komen en gaan binnen deze geestelijk-astrale uitstralingsvorm?
Het antwoord is ja. Maar men moet dat niet zien als een zich
wederbelichamende entiteit die zich telkens weer op stoffelijk gebied
belichaamt, want daardoor zou het – ik bedoel hier het volk – slechts een
wederbelichamende monade worden.
Aan de andere kant is het volkomen juist dat wat eens was na lange
manvantarische tijdsperioden cyclisch opnieuw wordt geproduceerd,
maar cyclisch iets hoger dan de vorige verschijning ervan. Dit is een oude
stoïcijnse leer; zodat alles wat nu bestaat, ook in een manvantarisch ver
verleden heeft bestaan op een iets minder geëvolueerd gebied dan nu,
omdat de astrale modellen toen een zekere vorm aannamen en dat in de