Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

584 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
ook, voelt ‘ik ben’. Maar de ziel, met haar weerkaatste bewustzijn – zoals
de maan het licht van de zon weerkaatst – beseft niet dat ze in wezen hetzelfde
is als het heelal en maakt onderscheid of een scheiding tussen
andere zielen en zichzelf en zegt ‘ik ben ik’, en ‘jij bent jij’. Nu is dat niet
erg hoog. Het is zoals iemand die zegt: Ik ben een Zweed, ik ben een
Engelsman, ik ben een Duitser. Dat is juist tot op zekere hoogte, maar het
is niet het hoogste. Het edelste deel van ons zegt: ik ben een zoon van het
goddelijke, mijn thuis is het heelal, ik ben overal thuis. Iedereen is mijn
broeder omdat iedereen uit dezelfde bron komt als ik. Het heelal is mijn
thuis.
De geest is universeel, is betrekkelijk almachtig; maar de ziel, de menselijke
ziel, is een lerend schepsel; ze is nog niet volledig ontwikkeld.
DE LEER VAN DE DRIEËENHEID
Waaraan ontleenden de eerste christenen hun leer van de drieëenheid: Vader,
Zoon en Heilige Geest?
De eerste christenen ontleenden het essentiële – ik bedoel niet al het
latere theologische gekibbel over de drieëenheid, maar het essentiële van
de leer – aan de oude heidenen, vooral aan de grote volkeren van het
Nabije Oosten, zoals Egypte, Babylonië, Perzië, Syrië, enz. Veel van deze
oude volkeren, of alle, hadden een prachtige mystieke theologie, die het
bestaan leerde van een kosmische leven-intelligentie, die ze, voor het
gemak vaak omschreven als de ‘Vader’. En omdat het heelal evolueerde
of zich manifesteerde, werd de eerste en meest geestelijke periode van
deze manifestatie de ‘Zoon’ van de kosmische Vader genoemd, of het
kosmische intelligentie-leven en in het oude Griekenland werd daar mystiek
vaak over gesproken als de logos, of rede of het woord van de Vader,
wat precies de term was die de christenen aannamen voor hun goddelijke
‘Zoon’, die ze op hoogst merkwaardige wijze verwikkelden in een web
van tegenstrijdigheden met de overigens prachtige en edele figuur Jezus
Christus genaamd. De Heilige Geest, zeiden deze oude mystieke theologen,
was de geest van liefde, harmonie en vrede die het heelal doordringt.
We zien dus dat dit drietal kan worden gezien als een drieëenheid en
werd overgenomen door de christenen, tenminste wat de hoofdzaken
betreft, te weten de kosmische fundamentele essentie, waarover vaak
werd gesproken als leven-intelligentie-substantie, doordrongen van de
geest van liefde, orde, en wet en harmonie, ‘heilige geest’ genoemd; en