Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 583
aard in hem tot uitdrukking te brengen. Een mens is dus zijn eigen vader
of voortbrenger en een mens is in toekomstige levens zijn eigen kind – of
kinderen; ik bedoel dat een mens van zichzelf in dit leven maakt wat hij in
het volgende leven en in toekomstige levens zal zijn. Een mens is een
samengestelde entiteit en bestaat uit een goddelijk, een geestelijk, een
verstandelijk, een psychisch en een vitaal-astraal-stoffelijk deel. Zijn
lagere delen vloeien voort uit zijn hogere delen, zoals de eik voortvloeit
uit het leven en de stoffelijke bestanddelen binnen de eikel.
Dit is dus de sleutel tot de verklaring, die zeer mystiek is, maar heel
mooi en heel diepzinnig; en wanneer de ‘pelgrim’, die hier in de taal van
H.P.B. de gezamenlijke menigte evoluerende monaden vertegenwoordigt,
het menselijke stadium heeft bereikt, brengt hij dus opnieuw de
mensheid voort naar zijn eigen beeld. Zo wordt de mens door evolutie tot
stand gebracht als een onvolmaakt beeld van de inwonende of innerlijke
god; en de hier bedoelde god is de innerlijke geestelijke godheid, de
immanente christus, de innerlijke god, of de innerlijke boeddha. In het
hart van ieder wezen bevindt zich een bron van energie die ‘schaduwen’
of ‘beelden’ van zichzelf in de stoffelijke werelden reproduceert. Deze
‘schaduwen’ of ‘beelden’ van haarzelf zijn haar verschillende lichamen, en
omdat het schaduwen van haarzelf zijn, zijn het kennelijk beelden van
haarzelf. Daarom reproduceert de ‘pelgrim’, een naam die H.P.B. in deze
passage gebruikt voor de collectieve menigte monaden, de mensheid –
wat de naam is voor de gezamenlijke menigte mensen – naar zijn eigen
beeld of beelden.
DE ZIEL, HET INTERMEDIAIRE BEGINSEL
Als de ziel, naar ik heb begrepen, almachtig is, waarom moet ze zich dan in
de stoffelijke werelden manifesteren?
De ziel is niet almachtig, de geest wel, maar de ziel niet. De mens
bestaat van hoog naar laag uit een goddelijk deel, een geestelijk deel, een
verstandelijk deel, een begeertedeel en een vitaal-astraal-stoffelijk deel.
De mens bestaat uit alle essenties in het heelal, van de hoogste tot de laagste.
Het hoogste deel in de mens is almachtig, tenminste in dit heelal,
maar de ziel niet. De ziel is het tussenliggende deel, het deel tussen de
geest en het lichaam; en het is de ziel die leert en zich ontwikkelt. Het is
de ziel die zegt: ‘Ik ben ik’; maar het is de geest die zegt: ‘Ik ben’. Ziet u
het verschil? ‘Ik ben’ is hetzelfde overal in het heelal. Ieder schepsel, waar