Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 551
filosofie. Toch is de interpretatie dezelfde voor al deze verschillende
aspecten, alleen aangepast aan de entiteit die zijn avontuurlijke reis maakt
door de kosmische gebieden, door het kosmische leven en door de kosmische
tijd.
Het is dus ook een symbool, als het ware een verklaring, van geestelijke
individuele hoop voor de toekomst, een verkondiging en een symbool
van de onsterfelijkheid van de geest of van de monade, of van welke
entiteit ook waarop het symbool wordt toegepast.
Als we de slangen eraan toevoegen, zoals vaak wordt gedaan, één aan
elke kant van de bol met opgerichte kop, maar toch met lichamen of
staarten die zijn verstrengeld, dan is dit slechts een andere aanschouwelijke
manier om de twee slangen van wijsheid en liefde aan te duiden, de
twee grote dominerende krachten in de constitutie van elk wezen, die
zowel beschermen als inspireren en toch door de monade worden meegevoerd,
van wie deze twee eigenschappen van de gevleugelde bol, wijsheid
en liefde, de symbolen zijn.
Dit zijn de algemene sleutels en ieder kan ze, als hij zorgvuldig
nadenkt, bijna onbeperkt uitwerken. Het is een prachtig symbool.
THEOFANIE, THEOPNEUSTIE, THEOPATHIE
Omvatte de vijfde graad van de mysteriën, zoals Theôn van Smyrna die
beschreef, de drie innerlijke openbaringen die door de Grieken theofanie,
theopneustie en theopathie werden genoemd?
Met theofanie, theopneustie en theopathie bedoelden de Grieken het
volgende: theofanie: visioen van het goddelijke; theopneustie, de volgende
en hogere graad, betekent naast het visioen van het goddelijke dat
het goddelijke door iemand ademt; maar theopathie betekent de volledige
incarnatie van het goddelijke voor een langere of kortere tijd en omvat
daarom zowel theofanie als theopneustie. Daarom zou ik zeggen dat
theopathie tot de zesde of liever de zevende graad behoort.
Theôn van Smyrna spreekt over de vijfde graad als ‘vriendschap en
innerlijke gemeenschap met God, en de vreugde van dat geluk dat voortvloeit
uit de intieme omgang met goddelijke wezens’, – en bedoelt met
deze vreugde de geestelijke en intellectuele vreugde van het verwezenlijken
van de innerlijke gemeenschap van een mens met de god in hem, de
voortdurende tegenwoordigheid in zijn leven van het goddelijke, niet
zozeer alleen als het voertuig voor het goddelijke, zoals in het geval van