Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 525
buiten het bereik van pijn en droefheid zult zijn.
Zaden zijn wonderlijke dingen. Bewaar de zaden van deze gedachten
in uw ziel; en ook al vergeet u ze soms, ze zullen op zekere dag terugkomen
omdat ze wortel hebben geschoten in uw ziel. Het wezen van deze
gedachten zal in uw ziel worden herboren.
Dit herinnert me aan iets dat ik zou willen toevoegen aan het antwoord
op de vorige vraag. Het is precies dezelfde gedachtegang: cyclische
herhalingen van dingen die gebeuren. Deze goden en halfgoden die bij de
pralaya opnieuw het ene worden, ‘de stralende dauwdruppels die opnieuw
de stralende zee worden’ – denkt u dat die dauwdruppels worden vernietigd?
Dat is onmogelijk. Ze zouden niet het vele uit het ene kunnen zijn
geworden als daartoe voor deze vele individuen geen reden bestond. Elk
is een zaad, een entiteit, een individu, een monade; en wanneer de grote
pralaya ten einde loopt, geeft de stralende zee opnieuw haar dauwdruppels
prijs; en de dauwdruppels verschijnen opnieuw als monaden,
beginnen een nieuwe cyclus van kosmische manifestatie, maar op een verhevener
en grootser gebied dan de vorige die is afgelopen.
En met gedachten en gevoelens van lijden en pijn gaat het evenzo: ze
komen terug; maar wij moeten erboven staan; we kunnen erboven staan;
we moeten de yoga, de eenwording, beoefenen die bestaat uit het zichzelf
vergeten in dienst van de mensheid. O, de vrede, het geluk, het onbeschrijflijke
gevoel gezegend te zijn! Oude gedachten, maar waar!
H.A.P. – Mag ik een vraag stellen over hetzelfde onderwerp? Hoe kunnen we
mensen helpen die zich in omstandigheden bevinden zoals in de laatste vraag
beschreven? Hoe kunnen we hen die ongelukkig zijn helpen?
G. de P. – Door eerst voor hen een voorbeeld te zijn van wat we met
onszelf kunnen doen. De kracht van het voorbeeld is sterker en sprekender
dan honderdduizend woorden. Wanneer u iemand ziet die tegenspoed
manhaftig draagt, die onwrikbaar de winterse stormen doorstaat
die op hem beuken, wanneer u ziet dat hij met ongebogen hoofd onder
ogen ziet wat hem te wachten staat, wat zijn lot is en het toch tegemoettreedt,
dan wekt dat in u die toeziet ieder sprankje heldenmoed op en zegt
u: ‘Zie! een mens!’ Zo geven we moed, stimuleren we moed in anderen.
We zijn als de månasaputra’s. We brengen de vlam van iets heiligs en
schoons in het leven van anderen. Hetzelfde geldt wanneer anderen lijden
door pijn en verdriet: wees voor hen een voorbeeld door alles te doen
waarvan we weten dat het ons zou helpen als we in hun schoenen stonden.