Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 517
door karma kan worden verklaard, dat als probleem alleen door karma
moet worden opgelost. Dit is het enige antwoord dat ik kan geven. Ik heb
bijvoorbeeld niet het recht, hoewel ik theosoof en een theosofisch leider
ben, mij te bemoeien met het gezin van een broedertheosoof, omdat hij
ruzie heeft met zijn vrouw, en in zijn privézaken in te grijpen. Het kan
heel spijtig zijn en mijn hart krimpt misschien ineen van medelijden voor
beiden; maar ik heb niet het recht daar ‘mijn neus in te steken’, zoals sommige
mensen zeggen. Het is mijn plicht op te letten, en te helpen als ik
kan helpen en mag helpen; maar dat is alles; en voor de meesters geldt
precies hetzelfde.
Juist dit feit van het opkomend getij van psychische invloeden, die het
westen gedurende de komende honderd jaar zouden gaan binnenstromen,
was de voornaamste reden voor de meesters hun afgezant H.P.
Blavatsky uit te zenden om te proberen het denken van de mensen in
gezondere en minder psychische kanalen te leiden – omhoog in plaats van
omlaag.
Het is onze plicht allerlei dwalingen te bestrijden; maar wel op theosofische
wijze, vriendelijk, door de waarheid te vertellen, door het denken
van de mensen ideeën in te prenten die op werkelijkheid berusten en die
dingen te verklaren. Maar het is volstrekt onjuist te veronderstellen dat de
meesters enig recht hebben in iemand anders binnen te dringen, en
beteugelend, een astrale hand op zijn schouder te leggen. Dat kunnen ze
niet, dat kunnen ze eenvoudig niet.
Mij werd onlangs het volgende gevraagd – niet zo lang geleden, een
paar maanden geleden – door iemand aan wie ik eenzelfde uitleg gaf op
een vraag die ongeveer als volgt luidde: ‘Wel G. de P., als u op straat zou
lopen en zou zien dat iemand een ander vermoordde, zou u dan alleen
zeggen: ‘Dat is het karma van de vermoorde man. Laat maar gaan.’’’ Nee,
dat zou ik niet zeggen! Dat niet. Het zou mijn heilige plicht zijn te hulp
te snellen. ‘Maar’, vroeg hij vervolgens, ‘is het dan niet de heilige plicht
van de meesters om deze mensen te hulp te snellen die worden bedrogen?’
‘O, zou u dan willen’, antwoordde ik, ‘dat ik, als ik toesnelde om
de moord te beletten, de moordenaar ombracht?’ De meesters zijn wijzer
dan wij. Het zou mijn plicht zijn om zo mogelijk de moord te beletten,
zelfs om de moordenaar zo te raken dat hij zijn boze daad niet zou kunnen
voltooien na mijn vertrek; maar de moordenaar ombrengen? Nee.’