Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 515
eigen filosofie te begrijpen. De vraag alleen is al een bewijs dat er Iets is –
noem het wat u wilt – in alle entiteiten en in alle wezens die samen de
grenzeloze oneindigheid opbouwen. Dat Iets is onsterfelijk. ‘Het is het
Zelf’, zeiden de wijzen van de vedische Åryåvarta. Zij bedoelden niet een
menselijk ego; ze bedoelden geen engel of deva, of een god; ze bedoelden
een essentie, de essentie van het heelal – DAT!
Er is één ding dat een entiteit niet kan vermijden en dat is dat het
bestaan voortduurt. Dat is het enige dat niet kan worden uitgewist. Als
het mogelijk was één enkel atoom, één wiskundig punt of monade aan de
grenzeloze oneindigheid te onttrekken, weg te nemen, te elimineren, dan
zou de grenzeloze oneindigheid ineenstorten tot een kosmisch niet-zijn.
Ieder punt is even belangrijk als ieder ander punt.
Maar wat westerlingen zo moeilijk vinden om te begrijpen is deze
edele leer van de niet-onsterfelijkheid van het persoonlijke ego. Ze staan
er niet bij stil dat het een hel voor ieder van ons zou zijn om eeuwig en
altijd door te gaan zoals we nu zijn. Toch is er in het hart van iedere entiteit,
wat wil zeggen van ieder wezen waar ook in de grenzeloze ruimte,
ontwikkeld of onontwikkeld – geestelijk, etherisch, fysiek of subfysiek –
er is in het hart van het hart, dat het hart van het hart van zo’n entiteit of
wezen vormt – DAT – wat onsterfelijk is, de innerlijke god, geef het elke
naam die u wenst, of noem het het ZELF. Het is zo’n eenvoudig denkbeeld
dat het mij vaak verbaast dat westerlingen het zo moeilijk vinden het te
begrijpen. Maak u vertrouwd met die ene gedachte dat, als er iets is in de
grenzeloze oneindigheid dat niet kan worden vernietigd of uitgewist, dan
is het het blijvende, nooit eindigende bestaan, het voortdurende eindeloze
leven.
Wij allen komen voort uit DAT en tot DAT keren we allen terug. Het is
de grote bron van leven, de fons et origo, de grote bron en oorsprong van
alle dingen. Het leven is als een groot ronddraaiend wiel; en dit is de
beeldspraak die onze Heer ons heeft gegeven. (Ik zeg, ‘Onze Heer’: ik
spreek natuurlijk esoterisch, want we zijn geen boeddhisten; toch volgen
wij de esoterische leer van de Heer Boeddha. Ik geef niets voor de meningen
van westerse geleerden dat de Boeddha geen esoterische school had,
of dat zoiets als esoterisch boeddhisme niet bestaat. Dat is onzin.)
Dit is het beeld van het wiel, het ronddraaiende wiel van het leven,
langzaam draaiend door oneindige, eindeloze tijdperken; en wij zijn als
stippen of spikkels op de rand van het wiel; we gaan voortdurend omhoog
en omlaag; elk van die wielen is een melkweg, een kosmos. Het is de bij-