Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

496 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
ieder wortelras, als zijn tijd aanbreekt, in zijn middenperiode in tweeën
verdeeld, dat is ongeveer in het midden van zijn vierde onderras, zoals met
Atlantis gebeurde, en met Lemurië. Zo’n raciale catastrofe is ons mensen
van het vijfde wortelras kennelijk nog niet overkomen; de onmiddellijke
conclusie ligt natuurlijk voor de hand: wij hebben dat midden van het
vierde onderras van het vijfde wortelras nog niet bereikt – al zijn we niet
ver meer van dat punt verwijderd.
In De Geheime Leer toont H.P.B. verder aan, met betrekking tot het
karmisch geologisch lot van Europa – wanneer de uiteindelijke afsluiting
van vele raciale rekeningen zal plaatsvinden – dat het nog ruim zestienduizend
jaar duurt voor die gebeurtenis, een geologische raciale catastrofe,
haar hoogtepunt bereikt. Maar intussen ‘werpen komende
gebeurtenissen hun schaduwen vooruit’; en in bepaalde Europese landen
zullen tussen nu en de zestienduizend jaar respijt die Europa nog heeft,
zeer ernstige aardbevingen en vloedgolven plaatsvinden. H.P.B. heeft bij
verscheidene gelegenheden in haar geschriften op deze gebeurtenissen
gezinspeeld, zoals in The Theosophist in een artikel dat later opnieuw werd
gepubliceerd in Five Years of Theosophy, en ook in artikelen in haar Lucifer,
waarin ze aandacht vraagt voor vloedgolven en rampzalige aardbevingen,
die nu al plaatsvinden en duidelijk wijzen op wat in de toekomst zal
komen.
Als we nu in het vijfde onderras waren, zoals ten onrechte is verondersteld,
dan zouden we het punt van tweedeling van ons vijfde wortelras
zijn gepasseerd, maar dat is niet gebeurd. De conclusie is dus duidelijk.
Ik hoop dat deze opmerkingen, die volgens mij iedere ernstige lezer
zelf uit H.P.B.’s De Geheime Leer had kunnen halen, enig licht zullen
werpen op een ingewikkelde en inderdaad duistere leer.
METAFYSICA VAN HET BEWUSTZIJN EN DE AARD VAN HET LIJDEN
(a) Hoe komt het dat de goddelijke vonk – die op haar evolutionaire reis van
niet-zelfbewustzijn moet opklimmen naar zelfbewustzijn – in haar kern
onvolmaakt kan zijn op het moment dat ze wordt uitgezonden uit de schoot van
het zijn? (Want niet-zelfbewustzijn betekent niet-volmaaktheid, is het niet?,
want men zou toch denken dat volmaaktheid, hoe betrekkelijk dat begrip ook is,
zelfbewustzijn omvat.)
(b) Hoe komt het dat deze evolutionaire pelgrimstocht zo onnoemlijk veel
lijden met zich meebrengt voor mensen, terwijl volgens de theosofie de kern van
een mens niet wordt aangetast?