Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 491
getje in plaats van een meisje te sturen, of de oogst te doen rijpen of ons
troost en bemoediging te geven als misschien de dood iemand die ons
lief is heeft weggenomen? Wat voor soort gebed is dat? Het is door en
door zelfzuchtig; het is een bekentenis dat we iets voor onszelf proberen
te krijgen; het is ook een bekentenis dat onze opvatting, onze ideeën en
overtuiging over het onnoembare mysterie, waarvan het hart mededogen
en wijsheid is, puur menselijk zijn. Het wijst er ook op dat we
geloven dat het goddelijke niet zo goed weet als wij, wat goed is voor de
wereld en voor ons. Smeekbeden zijn volgens theosofen niet alleen verkeerd,
maar zijn, als we gewone menselijke termen mogen gebruiken,
geestelijk ongepast.
Aan de andere kant moeten degenen die lijden, die hartzeer hebben,
die ernstig twijfelen over een belangrijk ethisch probleem, die onzeker
zijn over de vraag hoe iets moet worden gedaan – zich de woorden van
alle grote leraren herinneren: Ga in uw eigen binnenkamer en onderhoud
u met de god in uzelf; want, zoals Jezus zou hebben gezegd, ‘Ik en mijn
Vader zijn één’ – dat wil zeggen dat ieder mens één is met zijn eigen
innerlijke god, het essentieel goddelijke in hem, zijn schakel met de
grenzeloze oneindigheid. Er is een bron van wijsheid in ons allen, een
bron van onuitputtelijke liefde; en het is te betreuren dat men dat niet
beseft – een van de meest verheven waarheden van het menselijk leven.
Men weet niet wat men in zich heeft en al wat de wijzen en zieners van
alle tijden hebben geleerd is: Zie naar binnen, zoek in u en vind daar de
waarheid, word één met uw eigen innerlijke god en heb vrede! Daar ligt
de bron van wijsheid en liefde en vrede en geluk; en om de weg naar die
bron te vinden moet men beginnen een onbeperkte sympathie te hebben
voor de ziel van de mensen.
Het enige echte en waarachtige gebed is liefhebben; schenk grenzeloze
liefde aan alles, het grote en het kleine; voel uw essentiële eenheid
met de sterren in hun baan; voel u thuis in het heelal; wijd een vriendelijke
gedachte en een gevoel van mededogen aan ieder die lijdt of pijn
heeft of treurt of vurig verlangt naar licht en waarheid. Dat is het pad van
discipelschap; dat is het ideaal van het chelaleven. Theosofie doet een
beroep op de geest in de mens zelf, en als die gedachte wordt begrepen en
zich in iemand ontwikkelt, dan komt er na korte tijd licht, vrede, geluk en
grote rust. Pijn of verdriet bestaan dan niet langer in zo’n man of vrouw.
De sleutel is zelfvergetelheid! Bedenk dat het hart van de natuur harmonie
is, dat wil zeggen liefde; want liefde en harmonie zijn één, twee