Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 471
De leer zegt dat, om een volledig bewust goddelijk wezen te worden – ja
zelfs het hoogste – de oorspronkelijke geestelijke INTELLIGENTIES door het
menselijke stadium moeten gaan. En wanneer we zeggen menselijk, dan heeft
dit niet alleen betrekking op onze aardse mensheid, maar ook op de stervelingen
die elke andere wereld bewonen . . . Hegel, de grote Duitse denker, moet
deze waarheid hebben gekend of intuïtief hebben aangevoeld, toen hij zei dat
het Onbewuste het heelal slechts ontwikkelde ‘in de hoop een helder zelfbewustzijn
te bereiken’, met andere woorden, om MENS te worden . . .
Deze passage is vaak over het hoofd gezien; en hoewel het woord
MENS hier wordt gebruikt als verzamelnaam is het duidelijk dat MENS of
de mensheid uit mensen bestaat; en de hele mensheid is inderdaad
beperkt als ze wordt vergeleken met het ‘absolute’ of het ‘onbewuste’. De
conclusie die moet worden getrokken is duidelijk en in deze ene passage,
maar ook elders, zet H.P.B. met haar beeldend vermogen onze gemeenschappelijke
zaak veel beter uiteen dan ik dat kan.
Ik zou hier tenslotte aan willen toevoegen dat het onbewuste of
onkenbare van de Europese pantheïstische filosofie niet precies hetzelfde
is als de grenzeloze, onbeperkte oneindigheid of duur van de esoterische
leer; die oneindigheid is kennelijk zuivere EEUWIGE RUIMTE in het meest
abstracte en absolute gebruik van het woord. Maar deze abstractie
kan niet worden beperkt door de menselijke begrippen ‘bewust’ of ‘onbewust’,
‘kenbaar’ of ‘onkenbaar’, en is daarom niet het ‘absolute’. De
EEUWIGE RUIMTE gaat alle beperkingen van ruimte of tijd te boven, zoals
zelfs de hoogste menselijke intuïtie deze ziet.
DAGEN EN NACHTEN VAN BRAHMÅ
Ons is verteld over een dag van Brahmå en ook over een nacht van Brahmå.
Als de nacht van Brahmå komt, keren alle entiteiten in het heelal terug naar
waar ze vandaan kwamen, is dat niet zo?
In het algemeen gesproken, ja, maar de vraag klopt niet helemaal. Een
‘dag van Brahmå’ heeft betrekking op twee dingen: ten eerste op de zeven
ronden van een planeetketen, wat slechts te maken heeft met één planeet
van ons zonnestelsel. Zijn de zeven ronden voltooid of doorlopen, dan is
dat één dag van Brahmå. De term wordt ook gebruikt voor een enkele
ronde, maar minder vaak. Maar dit heeft alleen betrekking op één planeet
van ons zonnestelsel. We kunnen ook spreken van het saurya manvantara,
een Sanskriet adjectief afgeleid van sûrya of de zon, waarna het zonne-