Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VRAGEN EN ANTWOORDEN 469
feite tot de boeddha’s of de superboeddha’s.
Om deze gedachte wat verder te ontwikkelen kunnen we zeggen dat
het volkomen duidelijk wordt dat, hoe meer zelfs een feilbaar mens in aanraking
kan komen met de god in hem, des te zekerder wordt hij van de volstrekte
werkelijkheid in de dingen; daarom bestaat er in de kosmos zoiets
als evolutie, of ontwikkeling van de geest van binnen naar buiten en bevinden
zich op de evolutionaire ladder van het leven wezens met een steeds
hogere en toenemende graad van ontwikkeling van hun vermogens.
Daarom hebben de goden meer en grotere zekerheid dan wij mensen en
kunnen ze, natuurlijk relatief gezien, met gezag spreken. Op een nog kleinere
en enigszins pragmatische schaal vinden we wat men de geoefende
expert noemt, zoals een deskundig chemicus, ingenieur, wiskundige of
musicus, of een expert op ander gebied, die door zijn werken en streven
een betrekkelijke graad van zekerheid heeft ontwikkeld in wat hij weet en
doet. Daarom hebben mensen vertrouwen in elkaar en in leraren en hebben
ze vertrouwen in grotere en grootsere dingen in het leven, die ons zijn
gebracht door hen die hoger en dichter bij het centrum van de werkelijkheid
staan dan gewone mensen.
Ik heb het woord ‘onfeilbaar’ vaak horen gebruiken in deze laatste
betekenis en ongetwijfeld verkeerd horen gebruiken, naar mijn mening,
door mensen die alleen maar wilden zeggen dat de getrainde deskundige
met kennis van zaken kan spreken over dingen die voor een onwetende
onbetreden terrein zijn.
Maar ‘onfeilbaarheid’ in pauselijke of roomse zin, echte onfeilbaarheid
wat leringen betreft is nooit door een theosoof opgeëist die weet
waarover hij spreekt, en zeker nooit door de meesters of door H.P.B. of
iemand die H.P.B. opvolgde, zeker niet door Judge of K.T. of mijzelf,
want een dergelijke aanspraak zou slechts een leugen zijn. Als de meesters
‘onfeilbaarheid’ afwijzen, dan is ieder ander die er aanspraak op maakt
zonder meer een bedrieger van de ergste soort en bewijst daarmee ongeschikt
te zijn als leider of leraar van welke aard ook.
Toch ontvangen we de leringen van de meesters met eerbied, want we
beseffen dat zij onvergelijkelijk veel meer weten dan wij van de dingen die
in onze godswijsheid liggen besloten. Daarom hebben we ook eerbied
voor H.P.B. en zien we tegen haar op, vanwege de kennis die ze verkreeg
en waarnaar ze streefde en waardoor ze de vertegenwoordigster van de
meesters werd; en onze eerbied is gebaseerd op de feiten in de leringen
die ze ons gaf, want die bewijzen zichzelf – voor ons. De waarheid is haar