Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

460 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
gesproken als een zeer sensitieve psychische toestand, waarin het brein
waarheid kan ontvangen maar even vaak slechts verwrongen psychische
visioenen.
Het Orakel van Delphi was een van de beste in Griekenland, omdat
het een van de zorgvuldigst bewaakte was. In de gevallen waarin het
Orakel van Delphi zijn uitspraken deed of verklaringen aflegde, kwamen
die gewoonlijk voort uit de inspiratie van de innerlijke godheid van de
priesteres zelf, die zich afdrukte op de gevoelige psychische aard, die op
zijn beurt via de menselijke mond sprak. Het feit dat de orakels gewoonlijk
in beeldspraak of in dubbelzinnige termen werden gegeven, is een
van de verschijnselen van de werking op dit gebied van het hogere psychische
gestel van de mens. Het is alleen het lagere verstandelijke denken
dat enige aandacht schenkt aan zulke precieze gegevens als het aantal
stappen, of de juiste bladzijde van een boek of de nauwkeurige lengte van
een japon of hoeveel keer iemand de arm ophief in een uur of wat een
priester als hij thuiskomt als avondmaal te eten krijgt, gerstepap of
gekookt schapenvlees en slappe wijn. Dat zijn allemaal dingen van het
lagere verstand.
DE DEUR NAAR HET MENSENRIJK
Wat is de zogenaamde ‘deur’ naar het mensenrijk?
Van deze deur naar het mensenrijk zei H.P.B. dat ze zich sloot in het
midden van de vierde ronde, zoals ook gebeurde tijdens het vierde onderras
van het Atlantische ras. Veel studerenden hebben in strijd met deze
uitspraak het sluiten van de deur opgevat als het openen van een deur, wat
de nodige verwarring teweegbracht. De deur naar het mensenrijk opende
zich toen niet. Ze sloot zich en dat betekende het volgende: Laten we
alleen spreken over onze eigen vierde ronde, hoewel hetzelfde gebeurde,
mutatis mutandis, dat wil zeggen met de nodige veranderingen, tijdens de
tweede en de derde ronde en in de toekomst zal gebeuren tijdens de
vijfde, de zesde en de laatste. Het betekent het volgende: de verschillende
families van monaden van alle klassen, van alle rijken in de natuur waren
vanaf het begin van onze tegenwoordige vierde ronde als het ware min of
meer vermengd. In zekere zin stonden ze veel dichter bij elkaar, zoals de
menselijke kiem, zolang ze een kiem is, veel dichter bij de andere rijken in
de natuur staat dan wanneer deze kiemen zich van de andere scheiden en
volwassen wezens, volwassen mensen worden.