Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

456 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
Zo’n tijdelijke opgang zou bijna zeker een tijdelijk etherischer worden
van de grofste elementen met zich hebben meegebracht, maar daarna,
toen het wiel binnen het wiel weer omlaag snelde, zou er automatisch een
einde zijn gekomen aan die radioactiviteit en zou verdichting en materialisering
weer zijn doorgegaan. En (b) zelfs als de stenen die geologen
hebben gevonden, pre-Cambrisch zijn of in ieder geval een primordiale
oorsprong hebben, is dat – omdat radioactieve halo’s hier en daar kunnen
worden aangetroffen – geen bewijs dat deze halo’s wijzen op radioactiviteit
die optrad toen dit pre-Cambrisch gesteente zich voor het eerst
afzette, of misschien gedurende vele eeuwen daarna. Ik bedoel met
andere woorden dat zelfs in Cambrische en pre-Cambrische steenlagen
er plaatselijk klompjes of deeltjes kunnen zijn gevonden, bestaande uit
chemische samenstellingen of elementen die grover en zwaarder zijn dan
het gesteente zelf, en daarom zouden deze klompjes of stukjes van die
grovere samenstellingen of elementen na het midden van deze ronde,
onder invloed van het algemeen op aarde werkende proces van etherisering,
uiteen gaan vallen, dat wil zeggen min of meer radioactief worden.
Dergelijke halo’s zouden heel goed in echt pre-Cambrisch gesteente
kunnen zijn ontstaan, maar lang na de Atlantische tijd.
Er zijn dus drie heel goede en mogelijke verklaringen; en het is voor
mij onmogelijk meer licht op het onderwerp te werpen tenzij ik over alle
gegevens zou beschikken en er absoluut zeker van zou zijn dat het om
feiten gaat en niet alleen om theorieën.
Bijvoorbeeld: Zijn deze bepaalde stenen werkelijk pre-Cambrisch of is
het een theorie? Zijn de halo’s met hun veronderstelde radioactieve aard,
die in dit gesteente worden gevonden van veel latere datum, of uit de pre-
Cambrische periode? Of gaat het om niet meer dan een overblijfsel, een
toevallig restant uit het einde van de derde ronde op deze bol D? Tenzij
er een exact antwoord op deze vragen kan worden gegeven, blijft het min
of meer gissen, bij gebrek aan nauwkeurige informatie.
VIER KLASSEN VAN MÅNASAPUTRA’S
Het is duidelijk dat wat wij nu in het algemeen de mensheid noemen bestaat
uit de meerderheid van die entiteiten in wie de månasaputra’s miljoenen jaren
geleden incarneerden. Hoe staat het met de gedegenereerde rassen? Ontvingen
zij ook de månasaputrische vonk?
Toen de månasaputra’s, of zonen van het denkvermogen, in de betrek-