Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

398 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
vinden we ergens ‘onsterfelijkheid’, d.w.z. zien we ergens het eindeloze
voortgaan van een onveranderlijk wezen, want dat is wat in het westen
onsterfelijkheid schijnt te betekenen? Nooit, want de entiteit groeit; als
ze groeit verandert ze; als ze verandert, d.w.z. groeit, gaat ze vooruit; als
ze vorderingen maakt, d.w.z. zich ontwikkelt, evolueert ze; na haar manvantarische
of kosmische cyclische weg van groei te zijn begonnen als een
niet-zelfbewuste godsvonk, en door alle myriaden fasen en gebeurtenissen
van haar kosmische pelgrimstocht te zijn heengegaan, is ze aan het
einde van het kosmische of galactische manvantara een volledig ontplooide
of geëvolueerde god, die zijn plaats inneemt in de raad van godheden
om na een lange, lange rust zich opnieuw te manifesteren, met de
ogen gericht op nog verhevener doeleinden, de gebieden van het heelal
waar de supergodheden zich bevinden en bij wie hij zich na eonen van
evolutie zal aansluiten.
Maar moeten we zeggen dat een of ander stadium, of ‘gebeurtenis’ om
de moderne filosofisch-wetenschappelijke term te gebruiken, met andere
woorden, dat een van de lichamen, waarvan deze goddelijke monade
gebruik moet maken, of, wat hetzelfde is, een van de zielen waarin deze
monade zich op een bepaald moment hult, ‘onsterfelijk’ is, d.w.z. onveranderlijk
wat karakter en kenmerken betreft? Natuurlijk niet. Geen
enkele van die stadia is onsterfelijk en wij mensen zijn een van de ontelbare
fasen waar die evoluerende monaden, die de respectievelijke goddelijke
kernen van onszelf zijn, doorheen gaan. Als wij mensen werkelijk
onsterfelijk waren, zouden we nooit goden kunnen worden, omdat we
altijd mensen zouden blijven; en we kunnen alleen goden worden als we
afstand doen van ons onvolmaakte menszijn, als we dit te boven komen,
het ontgroeien, het afleggen om daarna iets groters en grootsers binnen
te gaan. Onsterfelijkheid is maar een woord, het gevolg van het feit dat
men de fundamentele elementen van de samengestelde constitutie van de
mens niet begrijpt en we mogen de onsterfelijke goden dankzeggen dat
de onsterfelijkheid van de ziel maar een verzinsel is; maar de gang of de
stroom of het proces van bewustzijn, van niet-zelfbewuste godsvonk tot
volledig ontwikkelde god of godheid, is ononderbroken, een altijd blijvende
continuïteit.
Aan dit onderwerp kleven diepe filosofische, religieuze en wetenschappelijke
problemen. Ik ben bij voorkeur geen beeldenstormer en
poog dat ook maar zelden te zijn omdat ik er niet van houd de idolen van
mensen omver te werpen, want zelfs een mentaal idool kan soms de geest