Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

OCCULTISME EN PARANORMALE VERSCHIJNSELEN 377
ernstig bestuderen en door hun plichtsgevoel worden aangezet en in
zekere zin gedwongen tenminste een deel van hun tijd te wijden aan het
weergeven en verklaren van de verschillende betekenissen van deze zaken.
Maar, afgezien van deze gevallen, heeft de grote stichtster van de
Theosophical Society in onze tijd, H.P. Blavatsky, ons voldoende literair
en traditioneel materiaal achtergelaten waardoor ieder die oprecht verlangt
te weten wat occultisme en paranormale verschijnselen zijn, deze
kennis kan verkrijgen door een degelijke en onpersoonlijke studie van
haar werken. Het fragment uit een essay van H.P. Blavatsky dat aan dit
artikel voorafgaat is daarvan een voorbeeld; ik beveel het van harte aan
aan al die zogenaamde ‘adepten’ of ‘yogî’s’ die menen en altijd ten
onrechte menen dat het doornemen of de studie van de exoterische literatuur
over het occultisme der eeuwen voldoende is om zich de verantwoordelijkheden
en ook nog de rechten en privileges van de ware
occultist aan te meten.
H.P. Blavatsky met haar grote geest en haar schitterende literaire
kwaliteiten heeft met het literaire materiaal dat ze heeft nagelaten, zoals
bijvoorbeeld in bovengenoemd fragment, voor de wereld uiteengezet wat
de kern van de hele leer over het ware occultisme is – wat het is en vooral
wat het niet is. Occultisme betekent de studie van de verborgen en
geheime processen van het heelal en van de wezens die het bewonen – van
het heelal, dat de zichtbare en onzichtbare werelden omvat, de zichtbare
en onzichtbare wezens die het bewonen en dus natuurlijk ook onze eigen
zichtbare wereld en meer in het bijzonder onze aarde, voorzover het ons
mensen betreft. Het ware occultisme betekent dus in de allereerste plaats
en vóór alles studie, niet alleen van de structuur en de werkingen van de
wetten, van de oorsprong, van de bestemming en, inderdaad, het belangrijkste
van alles, van de morele doeleinden van de kosmos, maar omvat
tevens, wat vanzelfsprekend is, een ernstige en voortdurende studie van
de mens, die in zijn totaliteit één van de families of kleinere hiërarchieën
van wezens omvat die tijdelijk deze stoffelijke bestaanssfeer bewoont.
Het is van het hoogste belang hier met alle nadruk en kracht waarover
ik beschik te verklaren, dat de studie van het occultisme, zonder
een gelijkwaardige studie van de zedelijke normen, de ethiek – die niet
slechts bestaat uit menselijke afspraken, maar berust op de structuur van
het heelal zelf en op zijn inherente wetten van harmonie – een studie is
die de ongelukkige volgelingen ervan slechts voert naar satanisme,
diabolisme en uiteindelijk, als ze ermee doorgaan, zonder of verstoken