Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

LICHT UIT HET OOSTEN 347
bewoonde landen van Europa dus hun bevolking van immigranten,
afkomstig uit de verzinkende Atlantische gebieden, en deze, althans hun
eigen ingewijde leiders, wisten waar zich het grootste occulte centrum op
aarde bevond. Als iemand in deze Europese scholen een bepaald punt in
zijn geestelijke en intellectuele en psychische ontwikkeling had bereikt,
wat hem het recht gaf meer te ontvangen omdat hij er gereed voor was,
trok hij als pelgrim naar het oosten, eerbiedig en in een sfeer van heiligheid.
Sommigen van hen keerden naar hun eigen land terug om meer
licht te geven aan de occulte centra daar. De grootsten onder hen bleven
in het oosten en deden het aantal van de oudere broeders van de mensheid
groeien.
Zo ging het door alle eeuwen heen tot in onze tijd. De Keltische volkeren
met hun Druïden, de Scandinaviërs met hun occulte school, de
Grieken en Romeinen, de Scythen en Sjamanen in Rusland en de wijzen
uit wat nu de Hongaarse vlakten zijn en de bergen van de Karpaten,
overal in de westelijke delen van Europa waren occulte centra die verbindingen
hadden met de moederschool in het oosten – van hieruit werden
door alle eeuwen heen neofieten uitgezonden. Deze neofieten bewezen
dat ze gereed waren om te gaan. Zij werden in deze scholen in het westen
erop voorbereid uit te zien naar dit grootse centrum in wat voor hen het
land van de zonsopgang was, het land van de opgaande zon. Ex oriente lux.
Licht uit het oosten. Zij werden erop voorbereid deze grootse plaats met
eerbied te beschouwen; vanaf de kinderjaren, tijdens de jeugd en volwassenheid,
misschien zelfs tot op hogere leeftijd, keken de volgelingen of
discipelen van de westerse occulte scholen ernaar uit eens deze wonderlijke
pelgrimstocht naar deze moeder te maken, deze geestelijke moeder
van aardse kinderen. Het was door de eeuwen heen iets bijzonders. Het
werd de oosterse neofieten voorgehouden als de grootste beloning die
mogelijk was. Hun werd gezegd: ja, hier geven wij u licht tot een bepaald
punt. Daarbuiten hebben we niet de macht u meer te geven. Maar er is
meer te verkrijgen. Het moet met grote inspanning worden veroverd,
door innerlijke kracht. Ga oostwaarts. En dat deden ze.
Zoals ik al zei, kwamen sommigen terug, zoals Pythagoras en
Apollonius en anderen. Enkelen keerden niet terug; zij waren een stap
omhooggegaan, te hoog als het ware om hun tijd te verspillen aan het
kleinere werk in het westen. Hun werk was mondiaal geworden, voor de
hele wereld, in plaats van voor één volk. En weet u, precies hetzelfde
bestaat nu nog. Dezelfde hoge verwachting wordt de studerenden van nu