Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

KOMETEN EN METEOREN 327
deze novae uitzetten en dan vervagen, sommige heel snel, bij andere
duurt het vele jaren.
Al deze brokstukken die eens zonnemateriaal waren, worden voortdurend
materiëler. Uiteindelijk worden het de meteoren en meteorieten
van de interstellaire ruimten. Oorspronkelijk geeststof, mûlaprakriti,
behoren ze nu tot het meest massieve deel van prakriti, ijzer, nikkel, koolstof
en al de andere dingen die onze wetenschappers in de meteorieten
die deze aarde bereikten, hebben gevonden. Vele eeuwen lang zwerven
deze meteorieten door de ruimte tot er een nieuwe belichaming van het
zonnestelsel plaatsvindt. Zo neemt de komeetnevel ontelbare aantallen
van deze meteorieten op en brengt als het ware de levensatomen van het
vroegere lichaam van het zonnestelsel terug in zijn nieuwe lichaam, net
zoals wij mensen doen. Maar het duurt eeuwen en eeuwen voordat het
zonnestelsel al deze meteorieten heeft verzameld; en in feite zijn niet alle
meteorieten die ons zonnestelsel doorkruisen het gevolg van de explosie
van onze vorige zon. Voor grote aantallen ervan geldt dat wel, maar voor
vele ook niet; die zijn afkomstig van andere geëxplodeerde zonnen in de
interstellaire ruimte die een verre zwerftocht hebben gemaakt en gevangen
werden door onze zon in zijn vroegere toestand, of door onze planeten
in hun vroegere toestand.
Tenslotte nog dit: We hebben nu gezien wat een zonnekomeet is of
een komeet die een zon wordt in het zonnestelsel. Maar een komeet kan
het voorgeboortelijke stadium zijn van een zon of van een planeet.
Tijdens de levensduur van een zonnestelsel heeft elk van onze planeetketens
zijn perioden van manvantara en pralaya, met andere woorden elke
planeetketen sterft en belichaamt zich weer, sterft en belichaamt zich
opnieuw in ons stelsel, voordat het zonnestelsel en de zon in dat stelsel de
tijd van hun pralaya bereiken. Anders gezegd, onze planeetketens belichamen
zich vele, vele keren tijdens de levensduur of het manvantara
van ons zonnestelsel. Hoe gebeurt dit? De ketens sterven, hun innerlijke
beginselen beginnen hun omzwervingen langs de circulaties van het
heelal, precies zoals een menselijk ego sterft en terugkeert. Bedenk wel
dat ik niet meer geef dan een grove schets, een lijn hier en een lijn daar,
en 99 procent weglaat van wat gezegd zou kunnen en moeten worden.
Hoe komt zo’n planetair ketenego als het ware terug in ons zonnestelsel?
Door zich los te maken van de plaats waar hij verbleef als deel van de
reeds gereedgemaakte wereldstof van de melkweg, precies zoals de
zonnekomeet of komeetzon dat deed toen het zonnestelsel zich opnieuw