Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

314 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
door monaden of een centrum van bewustzijn en dat beide kort na de
dood ontbinden. Maar de groep eigenschappen die mijn lichaam vormen,
mijn stoffelijke ik, zijn mijn stoffelijke skandha’s. Mijn stoffelijke
skandha’s zijn dus mijn stoffelijk lichaam zoals dat lichaam is. Hetzelfde
geldt voor de skandha’s van het kåmarûpa. Het kåmarûpa is zijn eigen
skandha’s. Neem die skandha’s weg, dat wil zeggen de kwaliteiten, eigenschappen,
de levensatomen ervan, en wat blijft er over? Er blijft niets
over. De samengebrachte skandha’s en de levensatomen waarin ze werken,
vormen tijdens het leven het stoffelijk lichaam, of na de dood het lijk;
en de astrale skandha’s en andere die na de dood in het kåmarûpa thuishoren,
vormen op dezelfde manier het kåmarûpa.
Ligt het niet voor de hand dat, zoals de levensatomen die in een vorig
leven ons lichaam vormden tot ons terugkeren als we ons weer in de stof
belichamen, iets dergelijks of misschien hetzelfde gebeurt met het
kåmarûpa? De wachter op de drempel is een kåmarûpa van een materie zo
dicht en zwaar dat het na de dood blijft bestaan tot na de volgende wedergeboorte
van de terugkerende entiteit en de nieuwe, nieuwoude mens,
het ego dat naar de aarde terugkeert, achtervolgt. Dat is een extreem
geval. Maar afgezien van extreme gevallen worden de levensatomen die
het kåmarûpa vormen, weer verzameld door het menselijke ego of de
monade als die onze aarde en het gezin waarin ze geboren gaat worden,
nadert; en die kåmarûpa-levensatomen worden geleidelijk vergaard door
de aantrekking die het ego op ze uitoefent en zij op het ego, totdat op
zekere tijd, misschien in de jongensjaren, wellicht pas als de jongen man
is geworden, het kan zelfs pas laat in het leven zijn, de oude kåmarûpalevensatomen
en daarmee de skandha’s, tenslotte weer zijn opgenomen in
het nieuwe lichaam, het nieuwe kåmarûpa van het ego nadat dat na de
dood is teruggekeerd.
Als u even nadenkt moet u inzien dat zelfs ons stoffelijk lichaam – en
hetzelfde geldt voor het kåmarûpa – niet als een eenheid bijeen zou kunnen
blijven, met andere woorden geen entiteit zou kunnen zijn als er niet
een bindende kracht aanwezig was. Met andere woorden, er is zelfs een
monade van het stoffelijk lichaam, en evenzo is er een monade van het
kåmarûpa. Bedenk dat het kåmarûpa geen schil is voordat het een schil
wordt. Kort na de dood scheidt het kåmarûpa, dat tijdens het leven van de
mens is opgebouwd, zich af van het dode lichaam en begint daarna zijn
weg in het astrale licht of in kåmaloka. En de monade blijft in dat
kåmarûpa tot de tweede dood. Dan begint het kåmarûpa uiteen te vallen