Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

AVALOKITEÍVARA – DE GODDELIJKE TEGENWOORDIGHEID
Betreft: Brief 59, blz. 375-7
Het mahåyånaboeddhisme, de vorm die in Tibet voornamelijk wordt en
in de afgelopen eeuwen werd bestudeerd, onderkent drie afzonderlijke
entiteiten of hiërarchische logoi in de boeddhistische hiërarchie van de
geest. Het zijn de boeddha Amitåbha of de boeddha van het grenzeloze
licht, dan ålaya, dan Avalokiteßvara. Ålaya betekent de geestbron van alles,
het kleed of omhulsel van het grenzeloze licht; stof op kosmische of
oneindig kleine schaal in de natuur. Daaruit ontspringen de veelsoortige
stralen zoals bijvoorbeeld lichtstralen die de zon verlaten; en elke straal
op zich is een wezen.
Avalokiteßvara betekent niet ‘de Heer die omlaag ziet’, zoals Rhys
Davids het vertaalt, waarmee hij de elementaire regels van de Sanskrietgrammatica
geweld aandoet. Ava betekent ‘omlaag’, lokita is het voltooid
deelwoord van de Sanskriet-werkwoordswortel lok, ‘zien’, wat dus
‘gezien’ betekent. Èßvara betekent ‘Heer’. Avalokiteßvara betekent dus,
enigszins geparafraseerd, ‘de Heer die overal wordt gezien’, het kosmische
licht, de kosmische geest, waarin we leven, ons bewegen en ons
bestaan hebben, waarvan de essentie, het licht, trilt en brandt in elke
mensenziel, de vonk in ieder mens. Het is de innerlijke of voortdurende
tegenwoordigheid van het goddelijke om ons heen in alles, hier beneden
gezien in al zijn werken en, door mensen vooral gezien in de mens, het
meest ontwikkelde voertuig van deze goddelijke tegenwoordigheid.
Vergelijk deze prachtige boeddhistische triade uit Tibet, die ook de
onze is, met de christelijke drieëenheid, zoals deze verbasterd en op
grove wijze vervormd is, als gevolg van een eeuwenlange, verkeerde
theologische en scholastische aanpak, omdat ze niet werd begrepen.
Amitåbha, het grenzeloze licht, blijkt overeen te komen met de Vader in
de christelijke drieëenheid, de kosmische Vader of abstracte geest, de
pythagorische monade der monaden, de bron – voor ons in stilte en duisternis
– van alle monaden die eruit voortkomen, eruit stromen, eruit
geboren worden door middel van de tweede logos, ålaya, de geest, die in
de oorspronkelijke christelijke leer vrouwelijk was, de vruchtbare en
voortbrengende kracht in de natuur, zowel in geestelijk als in materieel
opzicht, de moeder van alles, de voedster van alles, de behoedster van