Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

‘DE TOREN VAN ONEINDIG DENKEN’ 303
ten in de toren van oneindig denken, vanuit hun azuren troon, bij wijze
van spreken, een luisterend oor. En als de roep sterk genoeg is, als het
zuiver en onpersoonlijk genoeg is, dan verlaten ze de portalen van de
innerlijke onzichtbare gebieden om deze portalen van ons heelal binnen
te gaan, onder ons te verschijnen en leiding en onderricht, troost en
bemoediging te geven en vrede te brengen.
Hoe groot is de inspiratie die we kunnen putten uit deze leer van de
wijsheid van de goden, die we nu theosofie noemen: dat het heelal niet
chaotisch of krankzinnig is, maar een organisme dat van binnenuit wordt
geleid en bestuurd, niet alleen door oneindige en alwetende kosmische
intelligentie – of liever intelligenties – maar door kosmische liefde. Want
liefde is het cement van het heelal en verklaart de orde in het heelal en de
harmonie en eenheid die ieder die ogen heeft om te zien overal om zich
heen kan waarnemen. Wetenschappers spreken over deze orde als de wetten
van de natuur, zoals die tot uiting komen in de kosmische lichamen en
hun bewoners en in hun tijdsperioden, hun plaats en hun regelmatige
bewegingen.
Hoe geweldig is ook het gevoel dat degene die zich erop voorbereidt
in aanraking, in verbinding kan komen met deze grotere wezens die in
ontwikkeling boven hem staan, alleen nu nog boven hem staan, want eens
zal hij groeien en aan hen gelijk worden, even goddelijk zijn als zij, en zijzelf
zullen zijn opgeklommen tot goden die nog verder van ons af staan.
Er is een pad dat steil en doornig is, maar het voert naar het hart van het
heelal. Iedereen, elk kind van de natuur, kan langs dit pad omhooggaan.
Ieder die het aandurft en probeert het te vinden, kan de eerste stappen
erop zetten en op deze eerste stappen kunnen andere volgen. Wat een
zegen dit te weten! Wat een inspiratie voor de toekomst dat ons lot in
onze eigen handen ligt! De inspiratie die opborrelt uit de diepste schuilhoeken
van de menselijke geest, zal door niets worden tegengehouden,
kan door niets worden belemmerd, kan door geen uiterlijke of innerlijke
god worden gestuit, omdat die menselijke geest een vonk is van het kosmisch
goddelijke.
Hoe schoon, hoe inspirerend, hoe vol van nog onvermoede betekenis
is deze uitdrukking; de toren van oneindig denken! Het is een uitdrukking
een god waardig, en alleen een halfgod-mens of een god-mens zou
zijn verheven denkbeelden zo kunnen verwoorden. Wat een magisch
beeld van een innerlijke sprookjeswereld, een waarachtige sprookjeswereld,
bieden deze prachtige woorden aan eerbiedig gestemde geesten.