Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

PROCESSEN NA DE DOOD 297
sofische filosofie is zo strikt logisch dat men gemakkelijk kan inzien dat
zoiets niet kan gebeuren, als de paar laatste momenten van denken niet
zelf het product van voorafgaande oorzaken zouden zijn. Wat wordt dan
bedoeld met de uitspraak van de meester? De betekenis ervan is eenvoudig
deze. Wat een mens denkt tijdens de laatste vegetatieve ogenblikken
van dit leven zijn de denkgewoonten – dat woord is de sleutel, gewoonte –
de denkgewoonten van dat leven en de voorafgaande levens. De voorafgaande
levens hebben natuurlijk de denkgewoonten gevormd van het
zojuist afgesloten leven; en wat een mens denkt wanneer het egobewustzijn
tijdelijk wordt verdoofd door het intreden van de dood, wat de hersenen
dan denken is het automatisme van die gewoonte. Is dat niet
eenvoudig? Alle denkgewoonten van alle vroegere levens gaan op het
laatste moment op in die automatische gewoonten; de gewoonte voorziet
in een gewoontedenken en gewoontegedachten. Het karakter van de
mens drukt zich uit in het automatische denken van zijn laatste ogenblikken
en dat wordt het karakter dat hij voor de toekomst heeft verworven.
Pas dit op grotere schaal toe op gedachten die de mens heeft, laten we
zeggen aan het einde van een ronde of van de zeven ronden. Daar geldt
precies dezelfde regel.
De denkgewoonten die u tijdens uw leven had, dat zijn de denkgewoonten
op het moment dat de dood plaatsvindt – de feitelijke dood,
niet slechts een verlies van bewustzijn – denkgewoonten die zich als automatische
gedachtestromen tot uitdrukking brengen en dat mentale panorama
beheersen dat begint met het eerste moment van herinnering vanaf
de kindertijd, dan snel elke gebeurtenis en elk gevoel doorloopt dat u ooit
heeft gehad, tot aan het moment van de dood. Dan volgt bewusteloosheid
vlug en snel. Zo werkt het.
Dit gaat niet met lijden gepaard, tenzij iemand, die nu oud en broos en
wijs is, dat voorbijgaande panorama met afkeur aanziet en zegt: Waarom
heb ik de kans niet gegrepen toen ik die kreeg? Waarom was ik niet goed
in wat ik deed, waarom heb ik niet meer kracht getoond? Dat zijn overwegingen
van het hogere denken bij het zien van het panorama. Maar in
wezen maken deze gedachten deel uit van het automatisme van het denken
van vroeger, de denkgewoonten uit het verleden. Alles is oneindig
rechtvaardig, al het goede en al het kwade dat u heeft gedaan, en dat zal
altijd zo zijn.
Nu een ander punt in verband met gedachten. Laten we terwille van
dit voorbeeld zeggen dat de mens met zijn zeven beginselen uit twee