Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

PROCESSEN NA DE DOOD
Betreft: Brief 23A en 23B
Vragen 15-20, blz. 159, Antwoorden 15-20, blz. 184-8
Ik zou eerst op één ding willen wijzen. We spreken over toevalligheden.
Ik vraag me af of mensen weten wat het betekent als ze die term gebruiken.
Als er werkelijk toeval bestaat zoals men dit woord in het westen
gebruikt, dan is het heelal wetteloos, chaotisch, ongeordend, dan is er
daarin geen opeenvolging van gebeurtenissen. Als er iets in het heelal zomaar
kan gebeuren, toevallig, zonder een voorafgaande oorzaak, dan zit
het gehele heelal verkeerd in elkaar, omdat niet een deel ervan toeval kan
zijn en de rest geen toeval. Het is alsof we zeggen dat een stukje van een
appel appel is en de rest niet, wat absurd is. De appel is helemaal appel en
het heelal is een en al wetmatigheid. Toeval is niet meer dan een woord
dat in het westen wordt gebruikt om onwetendheid te verbergen.
Toevalligheden zijn gewoonlijk onvoorziene gebeurtenissen en omdat we
de voorafgaande oorzaken niet zien, zeggen we dat het toeval is. In die
betekenis bestaat er niet zoiets als toeval. Alles is de vrucht van een voorafgaande
oorzaak en die voorafgaande oorzaak kan niet iemand treffen
die niet zelf die oorzaak heeft teweeggebracht of die niet nauw betrokken
was bij het ontstaan van die oorzaak.
Twee of meer mensen kunnen bijvoorbeeld samenwerken. Door het
feit dat ze samenwerken zijn ze karmisch verbonden. Karma bestuurt alle
dingen met uiterste rechtvaardigheid, want het betekent de werking van
de wet van harmonie. Maar wij met ons gebrekkige menselijke begripsvermogen,
zien niet altijd gemakkelijk in dat als iets bijvoorbeeld tien
miljoen jaar geleden is gebeurd, de harmonie tien miljoen jaar later kan
worden hersteld. Maar ik zou willen vragen: waarom niet? We moeten
bedenken dat ons begrip van tijd betrekking heeft op het tijdsgebied
waarin wij leven. Ons idee van tijd zou buitensporig lang zijn voor het
tijdsidee van een wezen dat op een oneindig klein deeltje van de stof leeft,
zoals bijvoorbeeld een elektron, waar een heel kosmisch heelal kan verschijnen,
zijn ontwikkeling doormaken en verdwijnen in de tijd die een
tik van de klok in beslag neemt. Voor zulke wezens gaat de tijd enorm veel
sneller. Voor hen zou onze tijd een eeuwigheid lijken. Maar wat is onze
tijd vergeleken met de enorme kosmische chronologische perioden die