Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

276 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
is volslagen zinloos tegen een barbaar te spreken over dingen die zijn
begrip te boven gaan. Als iemand de eerste beginselen van de rekenkunde
niet begrijpt, kan men hem veertig jaar les geven en hij zal niet begrijpen
waar u het over heeft. Dat bedoel ik.
Denk er dus in uw verdere studie aan dat, wanneer u zinnen tegenkomt
die raadselachtig voor u zijn en in strijd schijnen met wat we nu
weten, denk dan niet dat het iets tegenstrijdigs is, of dat de meester iets
heel bijzonders bedoelde. Bedenk eenvoudig dat deze brieven werden
geschreven in de taal en gedachtesfeer van het eind van de jaren zeventig
en het begin en het midden van de jaren tachtig van de negentiende eeuw.
Veronderstel bijvoorbeeld dat de meester toen op een alledaagse en
eenvoudige manier had geprobeerd te beschrijven wat radio is. Maar
Sinnett noch Hume, noch een ander uit die tijd had toen ook maar het
flauwste vermoeden wat radio was. Stel dat de meester probeerde aan hen
of aan andere dames en heren uit die tijd te beschrijven wat een auto was.
Over auto’s begon men toen nog maar net te denken. Er was er nog niet
één uitgevonden. Zou hij toen met goed gevolg het principe van een
verbrandingsmotor hebben kunnen beschrijven aan mensen die de eerste
technische beginselen ervan niet kenden en voor wie elektriciteit en de
wonderen daarvan nog in de kinderschoenen stond?
Dit illustreert wat ik bedoel als ik zeg dat de meester spreekt in de
wetenschappelijke taal van die tijd en dit geldt ook voor de religieuze en
filosofische taal van die tijd.
. . . . . .
Tsong-kha-pa was de grote Tibetaanse hervormer van een gedegenereerd
boeddhisme. Het is niet precies bekend wanneer het boeddhisme
naar Tibet werd gebracht, maar het was in het begin van wat we in het
westen de christelijke tijdrekening noemen, waarschijnlijk in de zesde of
zevende eeuw en wel door een boeddhistische monnik uit India met de
naam Padmasambhava, die lange tijd goed werk deed onder de Tibetanen
en praktisch het hele land bekeerde door de magie van zijn woord, de
kracht van zijn voorbeelden en de overtuigingskracht van zijn fascinerende
geest. Maar al na enkele eeuwen begonnen de natuurlijke traagheid
van het menselijke begrip en de tegenzin om zich altijd aan het hoogste te
wijden, hun werk te doen. Na de dood van Padmasambhava vervreemdden
de boeddhisten geleidelijk van de zuiverheid van Boeddha’s leringen
met hun grootse ethiek en verheven occultisme en zakten ze af tot het
niveau vanwaar Padmasambhava hen had opgewerkt en dat niveau was