Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

DE KRACHTEN VAN HET HEELAL 269
zal in het wetenschappelijke denken allerlei vormen van anarchie brengen.
Laten we vasthouden aan de enige dingen die we als feiten kennen,
de feiten van het stoffelijke heelal.’ Omdat ze niet een ziel konden vinden
in het levende vlees (eigenlijk wisten ze niet waar ze naar zochten), zeiden
ze: ‘De mens is niet meer dan een levend mechanisme.’ Maar wat is een
levend mechanisme, een levende machine? Leg dat eens uit. Het waren
slechts woorden.
Wij leven in de levenssfeer, de fohatische sfeer, de prå .nische sfeer van
de godheid van ons zonnestelsel, een godheid die de bron is van alle christussen
en boeddha’s die de mensheid van tijd tot tijd voortbrengt. Alle
bewegingen van de wereld die we om ons heen zien: de aardbevingen, de
meteorologische verschijnselen, regens, bliksem, de beweging van wolken,
onweer, hagelbuien, zonnige, heldere dagen en bewolkte dagen – al
deze zijn bewegingen van de levensessentie van de planeetgeest die werkt
in, en in samenwerking met de zonnegeest of godheid, zoals die zonnegeest
of godheid zich beweegt binnen de levenssfeer van een nog groter
wezen, de godheid van de melkweg, die op haar beurt zich beweegt
binnen de levenssfeer van een nog grotere godheid – precies zoals de
levende cellen die het lichaam van de mens vormen in zijn lichaam leven
en bewegen en hun bestaan hebben, en dat lichaam is het voertuig van de
heilige tegenwoordigheid, dat is zijn geest, de god, de hiërarch van zijn
constitutie. Het is een prachtige gedachte die de geest van de mens van
eerbied vervult voor de symmetrie en harmonie, de majesteit en schoonheid
van het heelal. Het stemt hem tot eerbied, het maakt dat hij zijn
medemensen respecteert; want de groten die de mensheid eens heeft
voortgebracht, zal ze nog vele keren voortbrengen.
Bedenk dat telkens wanneer u de werking van een natuurkracht waarneemt,
u de automatische werking ziet van de levenskracht van onze
eigen bijzondere planetaire, of mogelijk zonnegodheid. De enige reden
dat we het niet in verband kunnen brengen met menselijke emoties en
menselijke gedachten die ons vertrouwd zijn, is dat de werking ervan zich
voltrekt op kosmische schaal en ons begrip zover te boven gaat dat we er
als het ware slechts een klein deel van kunnen zien. Het kleine deel van
het web of patroon van ons denken kan de rest niet bevatten en daarom
zien we wat ons een zuiver mechanische werking toeschijnt.
Ik zal dit illustreren: Een op een elektron levende entiteit, die helpt
om een van de atomen van mijn lichaam te vormen, zou geen begrip of
voorstelling hebben van het opheffen van mijn hand of van een beweging