Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

DE ZEVEN EMBRYONALE MENSHEDEN 259
mystieke en halfhistorische verhalen die Plato vermeldt in zijn Gastmaal,
waarin de grote Griekse filosoof sprak over de mensheid uit de tijd waar
hij het over had als een bolvormig wezen, sterk en machtig, maar met een
verdorven temperament en ambitie; om hun zonden te beteugelen en hun
kracht te verminderen sneed Zeus deze bolvormige wezens in tweeën,
ongeveer zoals men een ei met een haar verdeelt.
Om naar de vraag terug te keren, u moet bedenken dat er, strikt genomen,
tien klassen pitri’s zijn, drie arûpa of betrekkelijk vormloze, de
agnishvåtta- of kumåra-klasse, die we zonnegeesten of -wezens kunnen
noemen; en de andere zeven, de rûpa, of vormhebbenden, die in feite de
maanpitri’s waren. De hoogste drie van deze zeven klassen waren ook
betrekkelijk arûpa en vier waren duidelijk rûpa. Het zijn deze laatste, de
maanpitri’s, die naar deze bol kwamen vanaf de voorafgaande bol C van
onze planeetketen, en – toen de tijd voor de evolutie van de mens op deze
bol begon – op de noordpool verschenen in zeven soorten of klassen,
waar ze de ßish≤a’s wekten van de mensheden die op bol D waren achtergebleven
toen de voorgaande ronde, eeuwen en eeuwen daarvoor,
eindigde.
Ik zou over deze zeven astrale mensheden niet als zeven ‘rassen’ willen
spreken, zoals de vraagsteller doet, want dit woord ‘rassen’ is in dit geval
wat verwarrend. Ik zou ze liever de zeven embryonale astrale mensheden
noemen; elk van deze zeven mensheden is het product van een van de
zeven klassen van de maanpitri’s. Het waren in het bijzonder de vier laagste
klassen van de zeven maanpitri’s die aan deze oorspronkelijke mensheden
hun stoffelijke vorm gaven.
Dat was dus het begin van het drama van de huidige evolutie van de
mens op deze vierde bol D in deze vierde ronde. Vanaf die tijd begonnen
de zeven embryonale astrale mensheden hun evolutionaire ontwikkeling
als het eerste wortelras en ze gingen daarmee door, elk in zijn eigen
gebied, tot het tijd werd voor het verschijnen van het tweede wortelras.
Toen de tijd voor het tweede wortelras aanbrak, hadden de zeven oorspronkelijke
embryonale astrale mensheden zich vermengd en waren ze
als afzonderlijke individuele ‘mensheden’ verdwenen. Het eerste wortelras
ging op in het tweede wortelras – werd het tweede wortelras. Zelfs
toen al, dat is in de tijd van het eerste wortelras, en onder de zeven astrale
embryonale ‘mensheden’ van die begintijd, waren er zeven graden – of
verschenen er zeven verschillen – wat evolutionaire ontwikkeling betreft,
vanaf de laagste ‘mensheid’ omhoog naar de hoogste of zevende ‘mens-