Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

MISLUKKINGEN UIT VROEGERE RONDEN 239
heen, zoals de zon op ons allen hier beneden schijnt.
Zij kwamen het eerst. Toen, bijna tegelijk, kwamen de elementalen,
alle rijken van elementalen, en deze laatste begonnen te bouwen in de
eerdergenoemde ‘atmosfeer’ die het werk van deze elementalen leidde,
zoals de atmosfeer van een bekwame leider van mensen zal worden
gevoeld en anderen zal leiden, ook al voelen ze nooit zijn hand – als een
vluchtige aanraking, die toch sterker is dan staal in haar bindende en verenigende
uitwerking. Noem het wil, eventueel geestelijke wil. Op die
manier werken de goden en de halfgoden. De scheppers of voortbrengers
van deze ‘atmosfeer’ waren månasaputra’s.
Toen kwam de tijd dat de elementalen en de lagere rijken van monaden
of klassen met de bouw tot de grens van hun kunnen waren gegaan
en het menselijk voertuig in het midden van het derde wortelras daardoor
relatief gereed was. Het zenuwstelsel en de stoffelijke vorm zoals
die toen was, zij het veel minder verfijnd en volmaakt dan deze nu zijn,
waren niettemin gereed om doeltreffende dragers van het innerlijke
intellectuele licht te worden. Toen zagen deze wachtende geestelijkverstandelijke
entiteiten hun kans. Sommige van hen incarneerden in die
menselijke lichamen, die onmiddellijk door deze incarnerende entiteiten
werden begiftigd met denkvermogen. Zij die binnentraden bestonden uit
die klasse van månasaputra’s die de lichamen het eerst binnengingen en
deze licht verschaften. Dat was het begin van de denkende mens. Zij
waren de grootsten van het mensenras, en zijn sinds die tijd van eeuw tot
eeuw gereïncarneerd als de grote genieën uit de geschiedenis van de
mens, die grootse en roemrijke namen, de boeddha’s, de christussen, de
verbazingwekkende genieën die de geschiedenis van de vervlogen eeuwen
vormden.
De tijd verstreek en andere van deze wachtende månasaputra’s, die
niet waren geïncarneerd, die eerst hadden geweigerd omdat ze niet sterk
genoeg waren – deze tweede groep van denkvermogen verschaffende
månasaputra’s incarneerde in menselijke lichamen. En later incarneerde
de laatste klasse van deze månasaputra’s. De tweede klasse van die incarnerende
geesten vormde de meerderheid van de mensheid, onszelf. De
derde klasse, die het langst wachtte voor ze gehoorzaamde aan de karmische
wet om te incarneren, bestond uit wat nu de laagste leden van de
mensheid zijn, primitieve volkeren en barbaren zoals de eilandbewoners
van de Andamanen, de Bosjesmannen en sommigen van de gedegenereerde
bergstammen op verschillende plaatsen op aarde.