Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

VEREISTEN VOOR HET CHELASCHAP – I 225
W.E.S. – Uitgedrukt in de zeven beginselen van de mens en de natuur
kunnen we zeggen dat de mahåtma leeft in het buddhische beginsel,
gewone mensen in het kåma-månasische. Hoe meer een persoon het centrum
van zijn bewustzijn verschuift naar het buddhische deel van zijn
constitutie en het daar houdt, des te dichter nadert hij het mahåtmaschap.
De chela is iemand die heeft geleerd dat met een grotere mate van concentratie
te doen dan gewone mensen.
S.Z. – Zou een chela niet iemand zijn in wie de innerlijke god tot op
zekere hoogte is ontwaakt en die een leraar heeft, of hij zich daarvan
bewust is of niet?
E.J.D. – Ik denk dat het antwoord van Zurek tot nu toe het beste is.
Als we bedenken dat de mens de uitdrukking is van een godheid op aarde,
en dat ieder goed mens en talloze christenen door aspiratie de tegenwoordigheid
van deze godheid kunnen voelen – de ‘Vader in het verborgene’
waarover in het Nieuwe Testament wordt gesproken – dan zien we
dat om rechtstreeks onderwijs en onderricht uit die bron te ontvangen er
meer nodig is dan zich bewust te zijn van die goddelijke tegenwoordigheid.
De mahåtma’s staan in verbinding met die godheid en wij, als we
weten hoe we ons tot hun leerlingen moeten maken, ontvangen hun hulp
om onze eigen godheid te leren vinden. Een chela is dus iemand aan wie
door een meester in die kunst wordt geleerd om de godheid in hem te
laten spreken.
G. de P. – Ik denk dat mijn vraag door allen die hebben gesproken
prachtig is beantwoord en alles wat ik nog zou kunnen zeggen is slechts
een aanvulling. Als we de antwoorden die we hebben gehoord analyseren
kunnen we ze, denk ik, in twee groepen verdelen: de ene die veel waarde
hecht aan wat we het leven noemen en de andere die veel waarde hecht
aan wat we kennis kunnen noemen. Het is voor mij, die u allen zo goed
kent, een interessante psychologische studie te zien hoe in uw antwoorden
de individuele svabhåva naar voren komt. Sommigen zijn ernstige en
toegewijde mensen die zoeken naar het licht langs het pad van wijsheid.
Anderen, even serieus en toegewijd, zijn standvastig op weg naar de
innerlijke glorie door, zoals we dit noemen, haar te beleven. Als u deze
beide wegen combineert, ze tot één verenigt, waarin beide onmerkbaar in
elkaar overgaan, dan heeft u denk ik niet alleen het kenmerkende en
karakteristieke van alle chela’s, waarvan er, zoals u zich zult herinneren,