Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

LOKA’S EN TALA’S 207
tienvoudig, of twaalfvoudig, afhankelijk van de wijze waarop u de zaak
bekijkt. Satyaloka-atala is zevenvoudig, wat wil zeggen dat dit kosmische
gebied (gebied één in het diagram) alle andere loka’s en tala’s bezit, maar
in de satyaloka-atala toestand: ze zijn alle vertegenwoordigd op het hoogste
kosmische gebied, maar in zaadvorm, nog niet ontplooid.
Satyaloka 1 Atala
Taparloka 2 Vitala
Janarloka 3 Sutala
Maharloka 4 Rasåtala
Svarloka 5 Talåtala
Bhuvarloka 6 Mahåtala
Bhûrloka 7 Påtåla
Dit geeft het beeld van een in kosmische gebieden ontvouwd heelal;
anders genoemd loka’s en tala’s, twee aan twee – of als paren.
Bhûrloka en påtåla: ook dit paar is zevenvoudig; daarom heeft bhûrloka-påtåla
zijn ondergeschikte of zeven subloka’s en subtala’s: hetzelfde
geldt overal langs de schaal omlaag (of omhoog). Wij zijn in maharlokarasåtala
omdat we ons in de vierde ronde bevinden; maar op de schaal van
de rassen zijn we in svarloka-talåtala omdat we in het vijfde ras zijn.
I.D. – Hebben we tegen de tijd dat de zevende ronde voorbij is alles
ontplooid wat evolutionair mogelijk is – hebben we dan alles in ons tot
ontwikkeling gebracht?
G. de P. – We zullen alles in ons hebben ontplooid en in de juiste volgorde
voorzover deze voltooide evolutie dat toelaat. Ik hoop dat u die
gedachte begrijpt: het zal heel wat denkwerk besparen. De hoogste loka
omvat zijn bhûrloka-påtåla omdat elk paar zevenvoudig is. Deze reeks
werelden in twee kolommen vertegenwoordigt dus niet alleen de zeven
kosmische gebieden, maar ook de zeven graden van evolutionaire ontplooiing.
De mens is niet geheel compleet als hij nog niet alles in zich naar
buiten heeft gebracht: met andere woorden elke kwaliteit, kracht,
energie, substantie, vermogen of eigenschap die hij in zich heeft. Dit is
het antwoord op dat deel van uw vraag. En het is een prachtige studie.
Ik neem het niemand kwalijk als hij in verwarring verkeert want het
gaat inderdaad om ‘raderen binnen raderen’, maar toch is het een
schitterende studie. De grote sleutel ligt in analoog redeneren: houd