Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

DE MONADEN IN DE MENS
Ik heb hier een vraag die ik graag zou willen stellen: U heeft gesproken
over de verschillende boeddha’s. U heeft verwezen naar het bestaan in de
mens van verschillende ego’s – u heeft er tenminste op gezinspeeld. Bij
andere gelegenheden hebben wij gehoord van de goddelijke monade, de
geestelijke monade, de menselijke monade, de astrale monade en de stoffelijke
monade. Nu komt mijn vraag. Maar wie is dan de mens? Hoeveel
‘ikken’ – als ik op die manier een meervoud mag vormen, ik wil niet zeggen
mensen, maar hoeveel ikken zijn er in een mens? Is elk van deze
monaden een zelfstandige entiteit, verbonden met de andere entiteiten,
die samen de menselijke constitutie vormen; en als dat zo is, zijn er dan
verscheidene ikken in de mens of is het toch één enkel wezen waaraan
verschillende namen zijn gegeven – ik bedoel verdeeld in delen met
verschillende namen – als we langs de schaal gaan? Dat is een vraag die
het bestuderen waard is, en ik zou nu graag een antwoord in overweging
willen geven.
Het is niet zuiver beeldspraak als we zeggen dat een mens verschillende
monaden in zijn constitutie heeft. Monade betekent een ondeelbaar
centrum van leven-bewustzijn-substantie, een geestelijk ego. Behalve dat
de constitutie van de mens een stroom van bewustzijn is, heeft hij een
godheid in zich, een boeddha of christus, een månasaputra, een mens, een
astrale entiteit en woont hij in het menselijke dier – het astraal-vitaalstoffelijk
lichaam. Al deze samen vormen de constitutie van de mens.
Vandaar dat ik u zo vaak heb gezegd: Bedenk bij al uw studies, vergeet dat
nooit, dat de mens een samengesteld wezen is, dat wil zeggen een entiteit
gevormd uit andere entiteiten, andere wezens. Daarom koos ik bij het formuleren
van de vraag de woorden: Hoeveel ikken – niet mensen maar
ikken – zijn er in wat wij de mens noemen? Door de hele constitutie loopt
de sûtråtman of het draadzelf vanaf het innerlijkste van het innerlijkste, de
kern van de kern, het hart van het heelal – door al deze verschillende
monaden, vanaf de hoogste tot het de stoffelijke hersenen van de mens
bereikt. De mens is dus zowel een veelheid als een eenheid. De stille
wachter in hem is de dhyåni-boeddha, een werkelijk, wezenlijk bestaand,
levend ego van een goddelijke soort. De mens is niet meer dan een kopie,
een microkosmos van wat het zonnestelsel is, de macrokosmos. Hij ver-