Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

146 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
liefdevol in zijn werking in ons, want hij wekt liefde in ons op en als een
mens liefheeft is hij op zijn best, is hij het meest menselijk want dan vergeet
hij zichzelf.
Niet mijn wil, maar de uwe geschiede. Denk eens aan de vrede die
zo’n gedragsregel ons zou brengen en het geluk en de toename aan wijsheid
en kennis; want al onze ernstigste tekortkomingen komen voort uit
onze lagere delen; en al onze deugden en meest menselijke uitingen van
het karakter uit ons hoogste deel.
Weet u wat volgens mij de eenvoudige regel is die ieder mens zou
moeten volgen – en die natuurlijk ook de regel van de meesters en hun
chela’s is? Het is die van dienstbaarheid. Onpersoonlijk dienen heeft iets
magisch, iets wonderlijks, want door te dienen en zichzelf te vergeten
komt in een mens het beste naar voren. Hij kent geen spijt, geen aarzelingen,
geen weerzin, geen gedachten aan zelfzuchtig voordeel. Het betekent
toewijding van het zelf aan allen. Hij wordt daarin bijna meer dan
menselijk; het roept het beste op wat in een mens aanwezig is. Hij wordt
een kracht, en hij verkeert als een mensgod onder zijn medemensen, die
door twijfels, verwarring en aarzelingen zijn geketend, belemmerd en
verlamd; en naarmate dit leven voortduurt, dit leven van dienen, wordt hij
steeds minder egoïstisch, denkt hij minder aan zichzelf, wordt hij daardoor
sterker en in hogere mate een kanaal voor de inspiraties, de ingevingen
van de godheid die door hem werkt; en naarmate de evolutie met haar
schitterende werk vordert, kan hij na enige tijd terecht zeggen: Niet langer
mijn wil, maar de uwe! Hij wordt een belichaming, een incarnatie van
de godheid.
Deze eenvoudige waarheden zijn in de hele wereld zo goed begrepen
dat men in alle talen een woord vindt waarmee degenen die enige ervaring
met dit alles hebben het beschrijven. Ik bedoel in onze taal het woord
discipel. In het voorchristelijke Europa bijvoorbeeld was het woord voor
een discipel lerende dienaar, hetzelfde als het woord chela in het Sanskriet.
Als de Angelsaksen ‘discipel’ of ‘leerling’ wilden zeggen, gebruikten ze de
samenstelling leorning knicht, iemand die dient en die in, bij en door dat
dienen leert; en hoe groot was de waardigheid en macht waarmee zulke
mensen waren bekleed! Zo te dienen heeft iets majestueus en ik beklaag
degene die dat niet kan inzien.
Is dit per slot van rekening niet een veel edeler opvatting dan die van
verlicht egoïsme zoals ze in onze tijd wordt genoemd? Waaraan geeft u de
voorkeur: sterk zijn of zwak, weten of onwetend zijn, handelen of niets