Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

WAT ZIJN KOSMISCHE STRALEN?
Ik zou iets willen zeggen over kosmische stralen. Wat zijn dat? Waar
komen ze vandaan, waar gaan ze naartoe, wat is hun functie? Weet u dat
de wetenschap nu, en met de dag in grotere mate, het woord ‘straling’ of
‘stralingen’ in praktisch dezelfde zin en betekenis gebruikt, in bijna
dezelfde poging feiten te beschrijven, als de oude theologen uit de
voorchristelijke tijd in Griekenland en Rome, Egypte, Perzië en Babylon,
en ook in andere delen van de aarde, toen ze het woord ‘emanatie’, ‘emanaties’
gebruikten. Als licht uit een centrum van energie, een zon of een
elektrische lamp straalt, kunnen we het woord ‘straalt’ vervangen door
‘emaneert’. Uit een centrale kern stroomt licht, noem het straling, noem
het emanatie, dat is hetzelfde. Als u iets begrijpt van wat de beste denkers
van de moderne wetenschap bedoelen als ze de term ‘straling’ gebruiken,
als u iets begrijpt van waar ze aan denken en wat ze met dat woord tot uitdrukking
proberen te brengen, begint u te begrijpen wat de oude theologen
uit voorchristelijke tijden bedoelden als ze het woord ‘emanatie’,
uitstroming gebruikten.
Een mens, bijvoorbeeld, straalt levenskracht uit of emaneert levenskracht.
Ze straalt, ze stroomt voortdurend van hem uit en dat uitstromen
bewijst dat het iets is, en dit iets is een fluïdum. Licht is een fluïdum, al
deze verschillende soorten stralen zijn fluïdisch van aard; maar fluïdisch
van aard zijn betekent alleen dat het verzamelingen of samenbundelingen
van entiteiten zijn, geëmaneerde entiteiten, noem ze monaden, noem ze
levensatomen als u wilt.
Laat ik, voor ik verder ga, proberen te illustreren hoe we de poging
van de moderne wetenschap om iets aan te duiden wat tegelijk een golf
en een deeltje is, volgens mij moeten opvatten. Als u in gedachte een
kogel uit een geweer volgt zult u inzien dat hij bij wijze van spreken een
deeltje is en tegelijk van golven vergezeld gaat, golven die als verschijnsel
optreden als gevolg van zijn baan door de lucht. Denk nu aan een levensatoom
dat uit een entiteit wegschiet. Het beweegt zich met de snelheid
van het licht, sommige atomen met een snelheid die die van licht verre
overtreft en het is duidelijk dat hun gang door de stof vergezeld gaat van
een intense verstoring langs de baan die het deeltje volgt. Volgt u mijn
gedachte? De golf en het deeltje moeten elkaar dus vergezellen. Het