Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

OVERBLIJFSELEN UIT NEOLITISCHE EN PALEOLITISCHE
TIJDEN
Er is mij gevraagd enkele woorden te zeggen die degenen die archeologie
en etnologie en dat soort zaken bestuderen – een nogal specialistisch
onderwerp – misschien kunnen helpen. Over de paleolitische en neolitische
rassen werd de vraag gesteld hoe het komt dat er op aarde geen
bewijzen worden gevonden van oude beschavingen, die volgens theosofen
tegelijk bestonden met deze twee groepen gedegenereerde mensen. Met
andere woorden, we vinden steeds meer bewijzen van het bestaan van
vroegere – de wetenschap spreekt van late en wij noemen ze gedegenereerde
– mensenrassen die, op grond van voorwerpen die we nu van hen
opgraven, worden geclassificeerd als paleolitische mensen uit de oude
steentijd en neolitische uit de nieuwe steentijd. De vraag is: Zeggen theosofen
dat er tegelijk met deze oude en gedegenereerde mensen grote
beschavingen bestonden? Hoe komt het dat er op aarde geen overblijfselen
van deze grote beschavingen bestaan? Maar dit is geen goede vraag,
want ze impliceert iets dat niet waar is. Er zijn bijna ontelbare overblijfselen
van deze grote beschavingen uit het verleden op aarde. Het probleem
is dat onze geleerden nu zo bezeten zijn van theorieën die ze ten koste van
alles steunen, dat ze alles wat echt oud is zover mogelijk naar onze tijd
brengen en tot betrekkelijk recente dingen maken. Daar ligt de moeilijkheid,
die theosofen onder ogen moeten zien. Het is niet zo dat de wetenschappers
iets oneerlijks willen doen. Zij denken dat het gerechtvaardigd
is omdat ze niet in deze oude rassen geloven en als een wetenschapper nu
zou zeggen dat er een miljoen jaar geleden, of vijf miljoen jaar geleden,
grote beschavingen bestonden, dan zou hij, wetenschappelijk gesproken,
met teer en veren worden bedekt; met andere woorden hij zou eruit worden
gegooid. Hij verliest zijn aanzien, hij zou worden uitgefloten en
bespot. Wetenschappelijke orthodoxie. Dat is eenvoudig de waarheid.
Wat zijn enkele van deze oude overblijfselen van beschavingen? Als
men bedenkt dat de neolitische en paleolitische overblijfselen geologisch
gesproken heel recent zijn – enkele armzalige tienduizenden jaren zijn
niets in de geschiedenis van alleen al de mensheid – als men daaraan denkt
en aan de schitterende evolutionaire ontwikkeling die de mens nu reeds
heeft bereikt, zijn geweldige brein, het wonder van zijn lichaam, zoals ik