Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

DE EERSTE VERZEN VAN GENESIS 131
Hebreeuws die ik voor u heb geciteerd, namelijk: berê’shîthbårå’, kunnen
anders worden verdeeld dan gewoonlijk wordt gedaan, bijvoorbeeld:
Berê’sh yithbårê’, wat vertaald, een volkomen andere betekenis heeft.
De gebruikelijke verdeling Berê’shîth bårå’ ’elohîm betekent: ‘In het
begin beeldhouwden (of sneden of vormden) de ’elohîm’ – de twee hemelen
en de aarde. De andere verdeling van de Hebreeuwse letters: Berê’sh
yîthbårê’ geeft een totaal andere betekenis. Rê’sh of ro’sh betekent hoofd,
wijsheid, kennis, het hogere deel, de eerste in een reeks; en het woord
yithbårê’ is de wederkerige vorm van het werkwoord bårå’, en betekent
‘zichzelf maken’ – tot de twee hemelen en de aarde. Met andere woorden,
de betekenis van de op die manier verdeelde eerste twee woorden is dat de
goden of kosmische geesten, door wijsheid, door kennis, door de voornaamste
of eerste vormende krachten te zijn, zichzelf maakten tot de
hemelen en de stoffelijke sfeer.
‘Hemelen’ – shåmayim – een dualis, pluralis, niet één, een reeks; ’erets
of ’årets – de ‘wereld’, vertaald ‘aarde’ waarvan de christenen menen dat
het deze kleine aarde van ons is, wat later werd uitgebreid tot het heelal
toen ze begrepen dat de sterren niet langer kleine lichtpuntjes waren die
daar waren aangebracht, maar oogverblindende stralende zonnen, waarvan
vele groter zijn dan de onze. ’Årets betekent de lichaamssfeer, de stoffelijke
sfeer.
U ziet hoe we een volslagen andere interpretatie kunnen krijgen door
de reeks of rij Hebreeuwse letters op deze tweede manier te verdelen.
De Engelse vertaling, de zogenaamde ‘Authorized Version’, is het
Engelse volk dierbaar op grond van religieuze herinneringen uit de jeugd
en misschien ook omdat de Engelse taal uit de tijd van Koning Jacobus de
Engelsen van nu krachtiger toeschijnt dan het gebruikelijke Engels in
onze tijd, maar ze mist volkomen de juiste geest van het mystieke
Hebreeuwse origineel; en het feit alleen al dat de Engelsen zoveel van de
‘King James’s version’ [een bijbelvertaling uit 1611] houden, leidt hun
aandacht af van de oorspronkelijke mystieke betekenis van het
Hebreeuwse geschrift. Kijk dus naar de oorspronkelijke taal en vraag aan
een kenner wat de wezenlijke betekenis van het Hebreeuws is.
Als ik hoor dat sommigen van deze goede mensen, die zoveel spreken
over ‘numerologie’, die naar ze menen in de Hebreeuwse geschriften
voorkomt, en die denken dat door het aantal woorden te tellen in de
Engelse vertaling en het aantal hoofdstukken in een van de geschriften, of
het aantal zinnen in een hoofdstuk, of het aantal woorden in een zin, ze