Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

DE EERSTE VERZEN VAN GENESIS
Ik heb met grote belangstelling geluisterd naar de opmerkingen over de
joods-christelijke bijbel die hier zijn gemaakt. Ik heb me verbaasd over de
opmerkelijke manier waarop veel licht is geworpen op enkele betekenissen
van de Hebreeuwse Schrift genaamd ‘Het Boek van het Begin’.
Het is juist dat het woord dat als ‘God’ is vertaald in de Engelse versie
[en in andere] en dat in de eerste verzen van het Boek Genesis wordt
gebruikt, in het origineel ’elohîm is. Het is een Hebreeuwse meervoudsvorm
en betekent ‘goden’, ‘goddelijke wezens’. De monotheïstische
Hebreeërs en de monotheïstische christenen die de geschriften overnamen,
met andere woorden de Hebreeuwse bijbel van de joden, zeggen
dat deze Hebreeuwse meervoudsvorm een ‘pluralis majestatis’ is, ongeveer
op dezelfde manier gebruikt als waarop gekroonde hoofden soms
over zichzelf spreken: ‘Wij, bij de gratie Gods’, die-en-die – Johannes,
Petrus, Jacobus, Willem, of wie ook. Maar in de geschriften zelf is geen
enkel bewijs dat dit woord ’elohîm slechts een ‘pluralis majestatis’ is.
Taalkundig is het duidelijk een zuivere Hebreeuwse meervoudsvorm.
Hierna zal ik enige verzen citeren, tenmiste de eerste twee verzen uit
het oorspronkelijke Hebreeuws en u daarover iets vertellen; maar vóór ik
dat doe, wil ik uw aandacht op enkele interessante feiten vestigen. U
spreekt over de Hebreeuwse bijbel als het Oude Testament of het Oude
Verbond. Beseft u dat die laatste term een oorspronkelijke joodse uitdrukking
is en eenvoudig betekent dat bepaalde geschriften, waarvan
sommige religieus, sommige halfhistorisch en sommige dichterlijk zijn,
en het eigendom waren van een klein Semitisch volk, werden gezien als
het bewijs van een oud verbond tussen dit volk en de godheid van hun
stam? Andere volkeren in de wereld hebben soortgelijke heilige geschriften,
die voor hen even waar en heilig zijn, evenzeer worden gekoesterd
en van even grote waarde worden geacht als deze bepaalde
geschriften voor de Hebreeërs. Met andere woorden, de Hebreeuwse
geschriften zijn niet de enige heilige geschriften van de wereld die werden
gekoesterd door het volk bij wie ze ontstonden.
In de tweede plaats is het enige geschrift uit het Hebreeuwse Oude
Testament dat, vanuit ons theosofisch standpunt, echt occult, esoterisch
is, het eerste boek, zoals deze boeken nu in gedrukte vorm zijn gerang-