Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

126 ASPECTEN VAN DE OCCULTE FILOSOFIE
een volwassene en van volwassene in de rijpere jaren komt. De vroege
rassen waren net zo, als kleine kinderen.
Ze hadden instinct, ze kregen intuïtieve ingevingen, ze hadden gevoel,
ze hadden bewustzijn, het vage diffuse bewustzijn dat een kind tegenwoordig
heeft, maar ze waren geen denkers. Het kind van nu gaat niet aan
een schrijftafel zitten om een imposante verhandeling te schrijven of een
plan de campagne op te stellen voor een denksysteem dat de mensheid
helpt en verlicht. Waarom niet? Het denkvermogen is nog niet volledig
tot uitdrukking gekomen in de nog onvolwassen hersenen. Het brein
moet zich nog verder verharden of vormen om de stroom vanuit het
denkvermogen binnen-boven de mens over te brengen.
In dat opzicht was het vroege derde wortelras net als kinderen. Ze
hadden bewustzijn. Ze kregen flitsen intuïtie; ze hadden een hoogontwikkeld
instinct. Maar het zelfbewuste denkvermogen was in hen nog
niet ontstaan. Toen vond een van de meest verbazingwekkende gebeurtenissen
uit de hele ontwikkelingsgeschiedenis plaats. We noemen het de
‘neerdaling van de månasaputra’s’, de zonen van het denkvermogen, die
niet van de ene op de andere dag plaatsvond, bij wijze van spreken, of in
een oogwenk, zelfs niet in honderdduizend of enkele honderdduizenden
jaren. Maar het was een voortschrijdend proces, precies zoals op kleine
schaal een kind niet op een ochtend wakker wordt en plotseling in het
bezit is van een volwassen denkvermogen. Het is een kwestie van groei.
De månasaputra’s belichtten of overschaduwden dus geleidelijk het denkvermogen
van de wordende mensheid, ze doordrongen haar brein en
zelfs het zenuwstelsel met het goddelijk vuur van hun denken, tot de
mens tenslotte dacht, en ontwaakte. Het denkvermogen begon te werken.
Dit gebeurde door deze månasaputra’s, onze eigen intellectuele zelven als
het ware, door gedurende enkele honderdduizenden jaren te incarneren;
toen dat was geëindigd, was er in plaats van de puur instinctmatig
bewuste, maar niet-verstandelijke en nog niet zelfbewuste vroege mens,
een ras ontstaan dat dacht, dat over het goddelijke kon nadenken; dit was
mogelijk doordat de verbinding met het goddelijke tot stand was
gebracht. Het denkvermogen was ontwaakt.
Niet alleen dat: in een aantal van deze voorbereide mensen, de hoogst
ontwikkelde mensheid van die tijd, incarneerden bepaalde geestelijkverstandelijke
entiteiten, hoogontwikkelde wezens die de leraren en
gidsen werden van de toen net ontwaakte mensheid, die haar onderrichtten,
de wegen van de beschaving wezen, en haar bekendmaakten met de