Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

PLANEETKETENS EN BEGINSELEN 93
protesteerde omdat het een verkeerde opvatting is, maar zo dat de bollen
ten opzichte van elkaar langs een opgaande lijn, 1 2 3 4 5 6 7, zijn
geplaatst. Dat zou even correct zijn als de ketting van worstjes; maar die
rechtelijn-voorstelling heeft niet het voordeel dat ze de afdaling in de stof
suggereert tot het diepste punt is bereikt waarna de opstijging begint, wat
de ketting van bollen wel heeft. De voorstelling van de rechte lijn om de
positie van de bollen te beschrijven, heeft echter één groot voordeel. Ze
toont aan dat elke bol van de zeven of twaalf zich op een ander gebied
bevindt en dat er geen twee op precies hetzelfde ondergebied zijn,
ondanks de tekening in De Geheime Leer. Het zijn symbolische voorstellingen
of diagrammen. Ze duiden op iets en dat moeten we proberen
te begrijpen; vat de tekening, de symbolische voorstelling, niet op als een
foto van de plaats van de bollen.
Het is wel zo, en ik heb op dit punt zelf de nadruk gelegd, dat juist
omdat de bollen in de ruimte verspreid zijn er een tijd komt dat ze, hoewel
ze zich elk op een ander gebied bevinden, in hun evolutie tegenover
elkaar komen te staan. Ik vraag me af of dit duidelijk is? Het is dus bijvoorbeeld
mogelijk dat een waarnemer op bol E op een bepaald moment
een glimp opvangt van bol C omdat de beide bollen gedurende dat ogenblik
in synchronie trillen. Dat moment kan in werkelijkheid wel een miljoen
of tientallen miljoenen jaren duren. Maar de bollen zijn in beweging.
We spreken nu over supergeologische tijd; vergeleken met de levensduur
van een planeetketen is het echter naar verhouding een moment.
Op precies of vrijwel dezelfde manier probeert H.P.B. het uitbreken
van psychische storingen in onze tijd te beschrijven die de meesters hebben
voorzien en voorspeld. Misschien herinnert u zich dat ze in een van
haar eerste geschriften erop wijst dat de wereld een tijdperk ingaat waarin
het gebied waarop we leven en het gebied waarop de kåmarûpa’s uit
kåmaloka zich hoofdzakelijk bevinden, elkaar dicht naderen; de scheidslijn
wordt dun en er ontstaat een invasie van kåmarûpische spoken in onze
gedachteatmosfeer en in onze wereld. Het is alsof twee gebieden elkaar
dicht naderen.