Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

PLANEETKETENS EN BEGINSELEN 89
is zelf de uitdrukking van wat we een bolmonade kunnen noemen.
Zoals de beginselen in de constitutie van de mens, te beginnen met de
allereerste, åtman, buddhi, enz., zijn, langs de schaal omlaag, zo zijn
dezelfde kosmische beginselen, paramåtman, mahåbuddhi, mahat, enz.,
de beginselen van een planeetketen. Hieruit ziet u dus dat de bollen en de
beginselen van een keten op dezelfde manier worden onderscheiden als
de monaden en de beginselen in de constitutie van de mens, stuk voor
stuk. En evenals er in de mens een hiërarch is van zijn constitutie, zo is er
ook in een planeetketen een hiërarch van de hele planeetketen, de hiërarch
voor alle zeven of twaalf bollen van die keten, bijvoorbeeld de onze.
Deze hiërarch, die in werkelijkheid een soort persoon is of een individuele
god voor de keten, onze keten, is de hoogste spirituele planeetgeest of
planetaire geest van onze keten.
Bedenk dat elke bol van een keten zijn eigen lagere hiërarchie van
planeetgeesten heeft. Men kan ze boeddha’s en bodhisattva’s noemen, als
men wil. Ik gebruik nu de specifiek theosofische term planeetgeesten.
Maar deze gezamenlijke planeetgeesten van de keten vormen eenvoudig
de families van planeetgeesten van de keten; de hoogste planeetgeest is
de hiërarch, de koning van de hiërarchie. Verder was elke planeetgeest,
als individu gezien, in een kosmisch tijdperk in het verleden een mens of
een wezen dat overeenkwam met een mens; d.w.z. de monade die nu een
planeetgeest is, nu is ontwikkeld of geëvolueerd tot planeetgeest, ging
toen door de fase waarin geest en stof elkaar ontmoeten, zich verenigen
en de mens voortbrengen, een stadium halverwege. Wij op onze beurt
zullen allen eens planeetgeesten zijn als we slagen. Bedenk verder dat alle
monaden in de constitutie van de mens onafscheidelijk met elkaar zijn
verbonden, wat niet wil zeggen nauw verbonden, maar onafscheidelijk
(ze kunnen niet worden gescheiden, van elkaar losgemaakt en vreemden
van elkaar worden), onafscheidelijk verbonden gedurende een manvantara
van de melkweg; daarna zal de evolutie hen zover hebben gescheiden
door toenemende individualisering dat ze, hoewel nog steeds karmisch
verbonden, niet langer als het ware zijn samengevoegd tot een betrekkelijk
hecht verweven eenheid, zoals ze nu in de mens zijn.
Precies dezelfde regel geldt voor een planeetketen; vergeet niet dat
alles wat ik hier zeg niet meer is dan het tekenen van de omtrek, het
maken van een schets van een veel diepere en belangrijker leer die hier
niet kan worden uiteengezet.
Alle bollen van onze planeetketen hadden een gemeenschappelijke