Aspecten van de occulte filosofie - Theosofisch Genootschap ...

‘ER IS GEEN EEUWIG ONVERANDERLIJK BEGINSEL IN DE MENS’ 83
mens is zo’n samengesteld wezen en deze simpele uitspraak bevat een
wereld van occulte waarheid!
Wat zijn die delen of elementen van zijn constitutie – d.w.z. de verschillende
monaden en levensatomen die hem vormen of opbouwen? Elk
van deze monaden is in wezen een vonk van die centrale kosmische intelligentie
of dat centrale vuur, de centrale bewustzijn-leven-substantie.
Helaas hebben we in onze woordenschat nog niet een term bedacht die
al deze elementen van de leer omvat en daarom moeten we wel zo’n
onhandige term gebruiken om de gedachte enigszins aan te duiden:
bewustzijn-leven-substantie. Dit betekent niet bewustzijn los van leven,
ook niet los van substantie; maar alle drie gezien als in wezen één: een
kant of aspect ervan is wat wij mensen ‘bewustzijn’ noemen; een andere
kant of aspect is wat wij mensen ‘leven’ noemen; weer een andere kant of
aspect is waarover wij mensen spreken als ‘substantie’- drie in één en één
in drie; geen drie verschillende goden of goddelijke essenties, maar ‘één
godheid’, één een eenheid vormende kosmische essentie, één eeuwige
werkelijkheid, die zich via de drie maskers manifesteert: bewustzijn,
leven, substantie. Dat is de werkelijke betekenis van de christelijke
drieëenheid: niet ‘drie personen in één God’, zoals men zegt, maar drie
maskers of aspecten of voertuigen, zoals het menselijke verstand dit idee
begrijpt of vertaalt, van één eeuwige, oneindige, grenzeloze WERKELIJK-
HEID. Dat is de goddelijke wortel van de mens: van mij, van u, van alles;
van iedere god, iedere zon, elke planeet, ieder dier, iedere plant en elk
atoom. De wortel van alle is DAT.
We zijn dus allen in de grond en in essentie één en de ontelbare, onberekenbaar
grote aantallen wezens en dingen, d.w.z. ego’s en zelven in de
eindeloze ruimte zijn niet eeuwig individualiteiten die alle van elkaar verschillen
en zo eeuwig als onveranderlijke, afzonderlijke ego’s blijven
bestaan. Er bestaat een volledige, volkomen en volstrekte eenheid van
essentie, waaraan we allen deelhebben, waaruit we allen voortkomen en
waartoe we allen terugkeren, hoewel ieder van ons zijn veel sterker
geworden individualiteit behoudt – wanneer onze evolutionaire kosmische
reis in een bepaald manvantara is voltooid. Maar tijdens manifestatie,
zolang we ons in de gemanifesteerde werelden bevinden, zijn we
verdeeld als måyåvische wezens en entiteiten en openbaart de goddelijke
vonk zich in ieder van ons als een individu: als een gedachte, om beeldspraak
te gebruiken, van de goddelijke denker, van het parabrahman.
‘Goddelijke denker’ is natuurlijk menselijke beeldspraak; maar we moe-