—–Rudolf Steiner Het esoterische christendom - Uitgeverij Christofoor

—–Nawoord
De betekenis van Christus voor de ontwikkeling van de mensheid
behoort tot de centrale thema’s in het werk van Rudolf Steiner.
Hij behandelde dit onderwerp niet als theoloog, alhoewel hij zich
ook in theologische aspecten verdiepte.° Hij ging primair van zijn
eigen ervaring uit en vergeleek die naderhand met alle mogelijke
overleveringen. Rudolf Steiner ervoer Christus als een concreet
geestelijk wezen, waartoe ieder individueel mens een eigen verhouding
kan vinden, zonder de hulp van een kerk of een priester.
En omgekeerd: in zijn ogen is de mens een wezen dat nadrukkelijk
door Christus wordt gezocht.
In zijn beschouwingen over Christus wees Steiner dan ook
vaak op verschijnselen die duiden op de feitelijke werkzaamheid
van Christus. Dat kunnen verschijnselen zijn die zich voordoen
in de natuur, in de menselijke ziel, in het sociale leven of in de
kosmos. Het ervaren en vooral ook het begrijpen van die verschijnselen
stond centraal in veel van zijn beschouwingen.
Weerstanden
Deze zienswijze van Rudolf Steiner riep veel weerstand op. In
kerkelijke kringen heerste de mening dat een persoonlijke verhouding
tot Christus ofwel onmogelijk is, ofwel uitsluitend en
alleen door de bemiddeling van een kerkelijk instituut tot stand
kan komen. Steiners radicale opvatting dat elk mens persoonlijk
215