—–Rudolf Steiner Het esoterische christendom - Uitgeverij Christofoor

—–Bij deze uitgave
De voordrachten die in deze uitgave zijn opgenomen – Rudolf
Steiner hield ze tussen 1910 en 1912 – waren van meet af aan zeer
omstreden. De gezichtspunten die Steiner hierin met betrekking
tot het christendom naar voren bracht, riepen heftige reacties op.
Met name in kerkelijke kringen, maar ook in de Theosofische
Vereniging waar Steiner indertijd werkzaam was, kon men hem
moeilijk volgen in zijn radicale visie op Christus. Zo was de inhoud
van deze voordrachten er de oorzaak van dat hij in 1913 uit
de Theosofische Vereniging werd gezet.
Ook voor de huidige lezer bevatten de voordrachten gezichtspunten
die op zijn minst als ongebruikelijk kunnen worden ervaren.
In de kern gaat het daarbij om het inzicht dat Christus een
werkelijk wezen is met wie elk mens een individuele verbinding
kan hebben. Om de werkelijkheid van Christus te kunnen ervaren,
aldus Steiner, heeft niemand een kerk of een priester
nodig. Ieder mens kan op eigen kracht de betekenis van Christus
onderkennen.
Maar er was meer. Rudolf Steiner zag Christus niet alleen als
een historische werkelijkheid, maar ook als een wezen dat sinds
zijn dood en opstanding in Palestina voortdurend actief blijft.
Een werkelijk wezen houdt immers nooit op werkzaam te zijn.
Steiner voorspelt dan dat Christus in de twintigste eeuw, terwijl
hij zich in de geestelijke wereld bevindt, op een nieuwe wijze
werkzaam zal worden. Hij spreekt van ‘de verschijning van
Christus in de etherische wereld’, een gebeurtenis die in zijn
5