—–Rudolf Steiner Het esoterische christendom - Uitgeverij Christofoor

—–Rudolf Steiner Het esoterische christendom - Uitgeverij Christofoor —–Rudolf Steiner Het esoterische christendom - Uitgeverij Christofoor

christofoor.nl
from christofoor.nl More from this publisher
05.03.2013 Views

een inwijding, om hem geschikt te maken als ‘voertuig’ voor het wezen dat Leadbeater en Besant de wederkerende Christus noemden. Rudolf Steiner bevond zich op dat moment in Stockholm, waar hij voordrachten hield over het evangelie volgens Johannes in samenhang met de drie andere evangeliën. Op 12 januari, de laatste dag dus van de inwijding van Krishnamurti die zich duizenden kilometers verder voltrok, sprak Steiner voor het eerst over het zichtbaar worden van Christus in de etherische wereld in de loop van de twintigste eeuw. Het lijkt alsof hij de culminatie van de inwijding van Krishnamurti aangrijpt om over de etherische Christus te spreken.° Helaas is van deze voordracht geen stenografisch verslag gemaakt, zodat we de inhoud ervan niet kennen. Uiteindelijk heeft het verschil van inzicht over de betekenis van Christus ertoe geleid dat Rudolf Steiner met de gehele Duitse afdeling van de Theosofische Vereniging (waarvan hij voorzitter was) uit de internationale Theosofische Vereniging werd gestoten. Het bestuur van deze vereniging kon niet accepteren dat Steiner in Krishnamurti niet de nieuwe incarnatie van Christus zag. Overigens zou ook Krishnamurti zelf zich van de hem toegedachte rol als voertuig van Christus distantiëren. Na veel innerlijke worstelingen maakte hij zich in 1929 los van de theosofische beweging, met de mededeling dat hij Christus niet was. Vanaf dat moment begon Krishnamurti met zijn beroemde ‘talks’, waarin hij steeds weer het autonome karakter van het individu benadrukt. Wanneer hij zijn toehoorders toeriep ‘het verleden los te laten’, wist hij waar hij het over had.° Esoterisch christendom De titel van deze uitgave luidt: Het esoterische christendom. In dubbel opzicht is deze uitdrukking van betekenis. Allereerst wilde Steiner ermee benadrukken, vooral voor zijn theosofische toehoorders, dat er niet alleen aan oosterse stromingen maar ook 218

aan het westerse christendom een esoterische, dat wil zeggen ‘verborgen’ zijde zit. In de voordrachten die in deze uitgave zijn opgenomen, wordt dan ook uitgebreid ingegaan op een typisch westerse vertegenwoordiger van het esoterische denken en handelen: Christian Rosenkreutz. En ook wordt beschreven hoe oosterse inspiratoren, zoals Boeddha, zich tot Christus verhouden. Rudolf Steiner wilde de esoterische traditie en werkelijkheid van het christendom naast en in samenhang met die van het Oosten belichten. Bij de term esoterisch christendom ging het Steiner verder om historische gebeurtenissen die achter de coulissen van het gewone leven plaatsvinden. Zo beschouwde hij het instituut van de kerk, met de gehele bekende geschiedenis ervan, als ‘exoterisch’, dus voor iedereen zichtbaar. Maar achter de uiterlijke geschiedenis van het christendom gaat een ‘innerlijke’ schuil. Steiner wilde de westerse mens duidelijk maken dat ook het christendom een onzichtbare kant heeft, die je kunt leren kennen wanneer je leert vertrouwen op je geestelijke vermogens. De antroposofie beschouwt hij als een geesteswetenschap die de verborgen kant van het christendom beschrijft en toegankelijk maakt. Wat is concreet bedoeld met de esoterische werkelijkheid van het christendom? Een goed voorbeeld biedt de al genoemde apostel Paulus. Voor het historische christendom is hij iemand die een belangrijke rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van het christendom. Hij heeft reizen gemaakt, de leer van het christendom verspreid, brieven geschreven die in de bijbel zijn opgenomen, enzovoort. En zijn ervaring voor de poort van Damascus wordt vanuit dit perspectief dan gezien als een belangrijke gebeurtenis in zijn leven: de bekering van Paulus. Esoterisch gesproken gaat het echter óók om nog iets anders. Want volgens de esoterische beschouwingswijze blijven handelingen van personen altijd actueel werkzaam, en zeker als deze handelingen een grote stap in de ontwikkeling van de mensheid markeren. De gebeurtenis voor de poort van Damascus wordt in dit licht gezien als een ‘oer-ervaring’, die nooit alleen maar geschiedenis wordt, maar in de actualiteit van de geestelijke wereld 219

een inwijding, om hem geschikt te maken als ‘voertuig’ voor het<br />

wezen dat Leadbeater en Besant de wederkerende Christus<br />

noemden. Rudolf <strong>Steiner</strong> bevond zich op dat moment in Stockholm,<br />

waar hij voordrachten hield over het evangelie volgens<br />

Johannes in samenhang met de drie andere evangeliën. Op 12<br />

januari, de laatste dag dus van de inwijding van Krishnamurti die<br />

zich duizenden kilometers verder voltrok, sprak <strong>Steiner</strong> voor het<br />

eerst over het zichtbaar worden van Christus in de etherische<br />

wereld in de loop van de twintigste eeuw. <strong>Het</strong> lijkt alsof hij de<br />

culminatie van de inwijding van Krishnamurti aangrijpt om over<br />

de etherische Christus te spreken.° Helaas is van deze voordracht<br />

geen stenografisch verslag gemaakt, zodat we de inhoud ervan<br />

niet kennen.<br />

Uiteindelijk heeft het verschil van inzicht over de betekenis<br />

van Christus ertoe geleid dat Rudolf <strong>Steiner</strong> met de gehele Duitse<br />

afdeling van de Theosofische Vereniging (waarvan hij voorzitter<br />

was) uit de internationale Theosofische Vereniging werd<br />

gestoten. <strong>Het</strong> bestuur van deze vereniging kon niet accepteren<br />

dat <strong>Steiner</strong> in Krishnamurti niet de nieuwe incarnatie van Christus<br />

zag.<br />

Overigens zou ook Krishnamurti zelf zich van de hem toegedachte<br />

rol als voertuig van Christus distantiëren. Na veel innerlijke<br />

worstelingen maakte hij zich in 1929 los van de theosofische<br />

beweging, met de mededeling dat hij Christus niet was. Vanaf<br />

dat moment begon Krishnamurti met zijn beroemde ‘talks’,<br />

waarin hij steeds weer het autonome karakter van het individu<br />

benadrukt. Wanneer hij zijn toehoorders toeriep ‘het verleden los<br />

te laten’, wist hij waar hij het over had.°<br />

Esoterisch <strong>christendom</strong><br />

De titel van deze uitgave luidt: <strong>Het</strong> <strong>esoterische</strong> <strong>christendom</strong>. In<br />

dubbel opzicht is deze uitdrukking van betekenis. Allereerst<br />

wilde <strong>Steiner</strong> ermee benadrukken, vooral voor zijn theosofische<br />

toehoorders, dat er niet alleen aan oosterse stromingen maar ook<br />

218

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!