03.03.2013 Views

Oktober 2008 - OKRA Trefpunt Lendelede

Oktober 2008 - OKRA Trefpunt Lendelede

Oktober 2008 - OKRA Trefpunt Lendelede

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

toen het journaal de aanhouding meldde van de<br />

Bosnische Serviër Radovan Karadzic. Hij was de<br />

hoofdrolspeler in het beleg van Srebrenica en dat van<br />

Sarajevo.<br />

Dit nieuws veranderde de ingesteldheid waarmee ik<br />

het boek las. De stoel van Elijah handelt grotendeels<br />

over het beleg van Sarajevo. Ik durf eerlijk bekennen<br />

dat de essentie van de Bosnische oorlog mij volledig<br />

ontging op het moment van de wreedheden (1992-<br />

1993). Vijftien jaar later maakte de lichte onverschil-<br />

ligheid van toen plaats voor meevoelen en meeleven.<br />

Igor Stiks slaagt er immers in een indringend beeld te<br />

schetsen van de betekenis van het beleg van Sarajevo.<br />

Hij doet dat via een niet-alledaags plot dat elementen<br />

ontleent aan de literaire thriller.<br />

Toch is De stoel van Elijah geen thriller. Een woordje<br />

uitleg over de inhoud van het boek, maakt dit meteen<br />

duidelijk. De succesvolle auteur Richard Richter gaat<br />

in Sarajevo op zoek naar zijn verleden. Hij is in 1942<br />

geboren in Wenen. Zijn familiale achtergrond draagt<br />

het stigma van de oorlogstijd. Nationaalsocialisme,<br />

de Holocaust, het communisme, de balkanisering.<br />

Deze bewegingen en gebeurtenissen tekenden het<br />

leven van de mensen in zijn omgeving. Op een men-<br />

selijke, pijnlijke en soms hoopvolle manier komt alles<br />

samen in de chaos van het bezette Sarajevo.<br />

Dat Stiks, amper 31, dit kluwen doorvoeld beschreef,<br />

is zowat een literair raadsel. Hij is een groot schrijver<br />

in wording. Hopelijk wordt deze status in volgende<br />

romans bevestigd. Soms is De stoel van Elijah aan de<br />

zware kant en wat meer soberheid had geen kwaad<br />

gekund. Maar laat dit geen alibi zijn om het boek niet<br />

te lezen. Je zou een kans laten liggen!<br />

© Editions Gallimard<br />

Françoise Chandernagor.<br />

De dochters van Olga<br />

Een Franse bestseller geschreven door een vrouw,<br />

over vrouwen en voor vrouwen? Moet kunnen. Maar<br />

dat betekent niet dat mannelijke lezers meteen moe-<br />

ten afhaken. Worden de meeste boeken immers niet<br />

door mannen geschreven? En handelen ze vaak niet<br />

uitsluitend over mannen? Maar zijn het niet hoofdza-<br />

kelijk vrouwen die deze boeken lezen? Het kan ook<br />

anders.<br />

Chandernagor, die al acht (historische) romans op<br />

haar actief heeft, leverde met De dochters van Olga<br />

een parel af. In de roman staan personages van vlees<br />

en bloed centraal. Iedere lezer kan er een stukje van<br />

zichzelf in terugvinden.<br />

Olga, een levenslustige, geliefde maar soms ook<br />

gehate moeder is uitgestreden. Na drie jaar van<br />

ziekte en thuiszorg, wordt ze opgenomen op de pal-<br />

liatieve afdeling van een Parijs’ ziekenhuis. Ze sluit<br />

letterlijk haar ogen voor de buitenwereld. Ze wacht<br />

op de dood. Haar vier dochters en acht kleinzonen<br />

houden de wacht. De echtgenoot, een zeeman, was<br />

er vroeger nooit en blijft ook nu afwezig. Het boek is<br />

één grote flashback, verteld door de oudste dochter.<br />

Haar verhaal wordt afgewisseld met het relaas van de<br />

drie jongere dochters. De zussen zijn totaal verschil-<br />

lend. Hun levens lopen ver uit elkaar, maar rond het<br />

ziekbed van hun moeder ontmoeten ze elkaar. Katia,<br />

Vera, Sonia en Lisa zijn geen papieren figuren.<br />

Chandernagor maakt van hen levende, herkenbare<br />

mensen met hun kleine en grote kanten. Allemaal<br />

hebben ze een tweeslachtige houding tegenover hun<br />

moeder en hun opvoeding. En alle vier kampen ze<br />

met vragen en worstelen ze met eenzaamheid.<br />

Doorheen de roman wordt ook duidelijk dat elk kind<br />

een ander beeld heeft van dezelfde moeder. Vier<br />

moeders in dezelfde vrouw.<br />

Het verhaal laat niemand onberoerd. Hoe verder je<br />

dit boek instapt, hoe vertrouwder de personages wor-<br />

den. Je voelt hoe je een deel van de familie wordt.<br />

Hoewel de rode draad doorheen het boek een ster-<br />

vensproces is, blijft het een optimistische en hoop-<br />

volle roman. Ik genoot met volle teugen. Ook na het<br />

dichtklappen ervan. Meer dan een aanrader!<br />

Tekst Annemie Verhenne en Hugo Verhenne<br />

< Leon De<br />

Winter, Het<br />

recht op<br />

terugkeer,<br />

De Bezige Bij,<br />

Amsterdam,<br />

<strong>2008</strong>, 457 blz.,<br />

24,90 euro.<br />

< Igor Stiks,<br />

De stoel van<br />

Elijah, De<br />

Bezige Bij,<br />

Amsterdam,<br />

<strong>2008</strong>, 314 blz.,<br />

19,90 euro.<br />

< Françoise<br />

Chandernagor,<br />

De dochters<br />

van Olga, De<br />

Geus, Breda,<br />

<strong>2008</strong>, 384 blz.,<br />

22,50 euro.<br />

43

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!