Oktober 2008 - OKRA Trefpunt Lendelede
Oktober 2008 - OKRA Trefpunt Lendelede
Oktober 2008 - OKRA Trefpunt Lendelede
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
toen het journaal de aanhouding meldde van de<br />
Bosnische Serviër Radovan Karadzic. Hij was de<br />
hoofdrolspeler in het beleg van Srebrenica en dat van<br />
Sarajevo.<br />
Dit nieuws veranderde de ingesteldheid waarmee ik<br />
het boek las. De stoel van Elijah handelt grotendeels<br />
over het beleg van Sarajevo. Ik durf eerlijk bekennen<br />
dat de essentie van de Bosnische oorlog mij volledig<br />
ontging op het moment van de wreedheden (1992-<br />
1993). Vijftien jaar later maakte de lichte onverschil-<br />
ligheid van toen plaats voor meevoelen en meeleven.<br />
Igor Stiks slaagt er immers in een indringend beeld te<br />
schetsen van de betekenis van het beleg van Sarajevo.<br />
Hij doet dat via een niet-alledaags plot dat elementen<br />
ontleent aan de literaire thriller.<br />
Toch is De stoel van Elijah geen thriller. Een woordje<br />
uitleg over de inhoud van het boek, maakt dit meteen<br />
duidelijk. De succesvolle auteur Richard Richter gaat<br />
in Sarajevo op zoek naar zijn verleden. Hij is in 1942<br />
geboren in Wenen. Zijn familiale achtergrond draagt<br />
het stigma van de oorlogstijd. Nationaalsocialisme,<br />
de Holocaust, het communisme, de balkanisering.<br />
Deze bewegingen en gebeurtenissen tekenden het<br />
leven van de mensen in zijn omgeving. Op een men-<br />
selijke, pijnlijke en soms hoopvolle manier komt alles<br />
samen in de chaos van het bezette Sarajevo.<br />
Dat Stiks, amper 31, dit kluwen doorvoeld beschreef,<br />
is zowat een literair raadsel. Hij is een groot schrijver<br />
in wording. Hopelijk wordt deze status in volgende<br />
romans bevestigd. Soms is De stoel van Elijah aan de<br />
zware kant en wat meer soberheid had geen kwaad<br />
gekund. Maar laat dit geen alibi zijn om het boek niet<br />
te lezen. Je zou een kans laten liggen!<br />
© Editions Gallimard<br />
Françoise Chandernagor.<br />
De dochters van Olga<br />
Een Franse bestseller geschreven door een vrouw,<br />
over vrouwen en voor vrouwen? Moet kunnen. Maar<br />
dat betekent niet dat mannelijke lezers meteen moe-<br />
ten afhaken. Worden de meeste boeken immers niet<br />
door mannen geschreven? En handelen ze vaak niet<br />
uitsluitend over mannen? Maar zijn het niet hoofdza-<br />
kelijk vrouwen die deze boeken lezen? Het kan ook<br />
anders.<br />
Chandernagor, die al acht (historische) romans op<br />
haar actief heeft, leverde met De dochters van Olga<br />
een parel af. In de roman staan personages van vlees<br />
en bloed centraal. Iedere lezer kan er een stukje van<br />
zichzelf in terugvinden.<br />
Olga, een levenslustige, geliefde maar soms ook<br />
gehate moeder is uitgestreden. Na drie jaar van<br />
ziekte en thuiszorg, wordt ze opgenomen op de pal-<br />
liatieve afdeling van een Parijs’ ziekenhuis. Ze sluit<br />
letterlijk haar ogen voor de buitenwereld. Ze wacht<br />
op de dood. Haar vier dochters en acht kleinzonen<br />
houden de wacht. De echtgenoot, een zeeman, was<br />
er vroeger nooit en blijft ook nu afwezig. Het boek is<br />
één grote flashback, verteld door de oudste dochter.<br />
Haar verhaal wordt afgewisseld met het relaas van de<br />
drie jongere dochters. De zussen zijn totaal verschil-<br />
lend. Hun levens lopen ver uit elkaar, maar rond het<br />
ziekbed van hun moeder ontmoeten ze elkaar. Katia,<br />
Vera, Sonia en Lisa zijn geen papieren figuren.<br />
Chandernagor maakt van hen levende, herkenbare<br />
mensen met hun kleine en grote kanten. Allemaal<br />
hebben ze een tweeslachtige houding tegenover hun<br />
moeder en hun opvoeding. En alle vier kampen ze<br />
met vragen en worstelen ze met eenzaamheid.<br />
Doorheen de roman wordt ook duidelijk dat elk kind<br />
een ander beeld heeft van dezelfde moeder. Vier<br />
moeders in dezelfde vrouw.<br />
Het verhaal laat niemand onberoerd. Hoe verder je<br />
dit boek instapt, hoe vertrouwder de personages wor-<br />
den. Je voelt hoe je een deel van de familie wordt.<br />
Hoewel de rode draad doorheen het boek een ster-<br />
vensproces is, blijft het een optimistische en hoop-<br />
volle roman. Ik genoot met volle teugen. Ook na het<br />
dichtklappen ervan. Meer dan een aanrader!<br />
Tekst Annemie Verhenne en Hugo Verhenne<br />
< Leon De<br />
Winter, Het<br />
recht op<br />
terugkeer,<br />
De Bezige Bij,<br />
Amsterdam,<br />
<strong>2008</strong>, 457 blz.,<br />
24,90 euro.<br />
< Igor Stiks,<br />
De stoel van<br />
Elijah, De<br />
Bezige Bij,<br />
Amsterdam,<br />
<strong>2008</strong>, 314 blz.,<br />
19,90 euro.<br />
< Françoise<br />
Chandernagor,<br />
De dochters<br />
van Olga, De<br />
Geus, Breda,<br />
<strong>2008</strong>, 384 blz.,<br />
22,50 euro.<br />
43