Rare jongens die Europeanen 2009 – Michiel Hulshof en

Zondag 8 februari
Prešernov dan (de dag van Prešeren)
Weinig mensen buiten Slovenië kennen de dichter Frans Prešeren.
Maar volgens de Sloveense hoogleraar literatuur Miran Hladnik
is hij voor de Slovenen wat Goethe is voor de Duitsers, Dante
voor de Italianen, Mickiewicz voor de Polen en Shakespeare
voor de Engelsen. De Slovenen herinneren zich hem als eerste en
grootste Sloveense dichter. Erg productief was hij niet: vrijwel al
zijn gedichten stonden in één boek, dat in 1847 verscheen. Toch
herdenken de Slovenen zijn sterftedag elk jaar met de uitreiking
van de prijzen voor de beste kunstenaars, schrijvers, toneelspelers,
schilders, architecten, componisten, choreografen, balletdansers
en ga zo maar door. Op zo’n beetje elk podium in Slovenië worden
vandaag voorstellingen gegeven. Prešeren staat symbool voor
de nationale cultuur, terwijl
hij gek genoeg vooral dichtte
over het feit dat de Sloveense
geschiedenis bol staat van de
buitenlandse overheersing en
interne conflicten, en erover
klaagde dat er zo weinig heroïsche
Sloveense daden zijn.
Prešeren stierf berooid aan