Rare jongens die Europeanen 2009 – Michiel Hulshof en

Typisch Europees
Maandag 22 juni
Europese politiek
De meeste Europeanen houden niet van al te sterke leiders.
Afgezien van Groot­Brittannië en Frankrijk kennen de meeste
landen een regering die bestaat uit een coalitie van meerdere
partijen. Zelfs in Frankrijk moet de president meestal toestaan
dat er ministers van een andere politieke kleur in het kabinet
plaatsnemen. Deze Europese bestuursstijl leidt uiteraard regelmatig
tot complete chaos. Beroemd zijn de Zuid­Europese
taferelen waar kleine partijtjes ineens opvallend veel macht
kunnen krijgen door aan de regering mee te doen, zoals de
Catalaanse nationalisten in Spanje of de communisten in Italië.
Ook in Nederland kennen we dit fenomeen: van 1971 tot 1973
leverde een van de kleinste partijen, de ARP, zelfs de premier:
Barend Biesheuvel. Griekenland maakte het helemaal bont voor
wat betreft coalities: daar deden in 1950 maar liefst 44 partijen
mee aan de verkiezingen. Uiteindelijk vormden tien partijen
samen een regering, die natuurlijk binnen de kortste keren viel.
De Europese politiek van gekonkel en gedraai lijkt dan ook in
niets op de tweepartijenpolitiek in bijvoorbeeld de Verenigde
Staten (waar de winnaar zijn plannen gewoon kan doordrukken)