AM DE JONG

waer sy van daenen quaemen, want een synder verdiensten was,
dat hy geene nieuwsgiericheyt en kende, ende daerom en woude
hy se nemmer ondervraegen als nae se gekeelt te hebben.
Met dit bedryf, so uytermaeten welgevallig aen God, den Coninck
ende hem self, bequam Bruyn den roep een vroom Kersten te syn,
een getrouw ridder, ende hy vermaeckte hem costelyck in de landen
van oversee, want hy smeet liever een daelder naer eene deerne als
een sesthalf naer een bedelaer, al gemoette hy meer scoone armen
als voleyndigde puteynen ; doch, een goet Tourangeyn synde, mieck
hy pylen van alle hout.
Als hy ten lesten den buyck vol hadde van Turcken, reliquieën
ende andere geneuchten van het Heylig Lant, keerde Bruyn, tot
groote verbaestheyt der Vouvriljonnen, van den cruystocht weerom,
creunent onder syne daelders ende edelgesteenten ; gants anders
— 40 —