AM DE JONG

Azay-le-Ridel, een seer lieffelyck dorp, laeter Azay-Ie-Bruslé genoemt
ende nu Azay-le-Rideau, ende welcks casteel eene der wonderen
van Touraysne is.
De tyden toch, daer in de vrouwen de reucke van priesters geensins
en verfoeyden, en syn so lange nog niet voorby als sommigen wel
dencken meugen ; want daer sat op den busscopsstoel van Parys nog
een Monseigneur d'Orgemont, de soon van den voorafgaenden
busscop, ende de groote twisten der Armignacs en waeren noch
lange niet uyt gestreden.
Om de waerheyt te seggen, heeft dese pastoor er wys aen gedaen,
in dien tyt te leven, want hy was struysc gebouwt, vierig van gelaetsverwe,
sat welig in syn vleesc, was groot, sterck, at ende dronck
gelyck een herstellende siecke ; ende metterdaet was hy emmer
genesende van eene, soete cranckheyt, dewelcke hem op gesette
tyden quam overvallen ; sodus soude hy laeter syn eygen -beul
geworden syn, hadde hy de canoniecke onthouding in acht genomen.
Voeg hier nog by, dat hy een Tourangeyn was, id est: bruyn van vel,
ende draegent in synen bliek genoeg viers ende waeters om alle
huys-ovens, dewelcke ontstoocken ofte geblusct wilden syn, te
ontsteecken ofte te blusscen.
So en wiert er dan oock in Azay nemmer meer eenen dusdaenigen
pastoor gesien . . . een baes van een pastoor, viercant, frisc, immer
bereyt te segenen ende te hinnicken, meer gestelt op bruyloften
ende doopfeesten als op begraeffenissen, een onversaegt grappenmaecker,
vroom in de kerck ende man overal. Daer syn meer pastoors
geweest, dewelcke goet gegeten ende gedroncken hebben ;
andere, die deuchdelyck gesegent ende seeckere, die duchtig gehinnickt
hebben ; doch met hun allen brachten sy met groote moeyte
ende noot nog nauwelycks de waerden byeen van desen formidaebelen
pastoor alleen ; ende in syn eentje heeft hy syne parochy vervult van
segeningen, haer in vreugde gehouden, er de bedroefden getroost,
ende dit alles so wel, dat niemant hem uyt syne pastorye en cost sien
stappen oft hy hadde hem geerne opgefreten.so daenigwierthybemint.
Hy was het, die het eerst in een sermoen gesegt heeft, dat de duyvel
so swert niet en is als hy wordt afgescildert; ende een ander mael
voor de Vrouwe van Candé de visscen in patrysen veranderde,
seggent, dat de baersen uyt de Indre rivierpatrysen waeren ende daer
tegenover de patrysen luchtbaersen. Nemmer en bedreef hy vunse
pracktyeken onder den deckmantel der moraliteyt, ende dickmael
segde hy gecksceerent, dat hy liever suyver in syne scoenen stont als
in een testament, daer God wel van alles voorsien was ende niets
van noode en hat.
— 2io —