AM DE JONG

,,ley middel om aenhoort te worden. Hy wiert op fyngevoelige
,,wyse so daenig tussen hooft ende scouderen gecnelt, dat hy er van
,,om quam ; ende dry ueren laeter meldde de provoost den coninck,
,,dat hy gedestilleert was.
„Nu geschiedde het, dat vyf daegen naedien, hetgene de tyt is,
„daerop de sielen wederkeeren, de monnick de saele binnen
„scuyfelde, daer de coninck vertoefde, dewelcke, hem siende, seer
„verbaest sat te kycken. Tristan was daer oock. De coninck riep
„hem ende feselde in syn oor :
„ „Gy en hebt niet gedaen hetgene ick u gesegt hebbe !"
,, „Ick vraege om verscooning, sire, maer ick hebbe het gedaen."
„ „Doch ick bedoelde desen monnick!"
,, „Ick meende, dat de edelman bedoelt was."
,, „Wat? . . Dus dat hebt gy gedaen?"
,, „Jae ick, sire ..."
„ „Aha . . . Nu, al goet !"
„ Ende hem tot den monnick wendent:
„ „Monnick, comt hier!"
,, De monnick quam naederby.
,, De coninck sprack tot hem :
,, „Cnielt neder !"
De arme monnick wiert seer benauwt.
- 138-