boek - Sint-Kristoffel

Afscheid van de moezen (1992)
Er bleven creatieve evenementen uit de hoed van
de leiding tuimelen. Een fuif, waarom moet dat
eigenlijk altijd ’s avonds, dacht de leiding. Daarom
organiseerden ze de Bruif, een unieke breakfastfuif.
Hierbij moesten de deelnemers om 6 uur ‘s ochtends
opstaan om te komen dansen met boterkoeken als
ontbijt. Als klap op de vuurpijl zorgde John Tura
voor de muzikale achtergrond met zijn hemelse
zangkunsten.
Het jaar 1992 zal vooral gekend staan als een keerpunt
voor onze parochie. Niet alleen werd de speelweide
na al die jaren opgeleverd, ook de groepsaalmoezenier
Geert Cattrysse nam afscheid van de
parochie. Sint-Kristo�el zou het dus voor de tweede
keer in zijn bestaan moeten stellen zonder moezen.
Als bedanking, gaf onze voltallige groep de moezen
een scouts-eerbetoon op zijn laatste mis. Als opvolger
sprong Geert D’Hollander enkele jaren in de bres.
Dit als volwassenbegeleider, aangezien hij zelf geen
geestelijke was.
En Geert kon al direct mee met de kookploeg op het
groepskamp in Neerpelt. Dit was het eerste groepskamp
waar alle takken in tenten sliepen. Om dat
gedaan te krijgen bij de ouders, had de leiding eerst
een demonstratiekamp opgezet. Zo kon de leiding
bewijzen dat het in een opgehoogde tent zelfs warmer
kan zijn dan in een onverwarmd lokaal.
52
Scouts is �loso�e (1993)
De wereld staat niet stil. Waar scouts en het geloof
vroeger sterk verbonden waren, kwam er binnen
de scouts meer interesse in verschillende niet-
gouvernementele organisaties. Voorbeelden hiervan
waren Broederlijk Delen, Poverello, 11.11.11 en een
briefschrijfproject naar Rwanda. Binnen Kristo�el
was de leiding ervan overtuigd dat scouting een
�loso�e is, een way of life. Naast de inzet voor de
eigen groep, vond de leiding ook de inzet voor de
wereld rondom ons belangrijk. Ondertussen bleven
de leiding en leden tijd maken voor Chrimensessies.
Dat was de a�orting van Christelijk Mens worden.
Het waren korte bezinningsmomenten waar er
plaats was voor gebed en �loso�e.
Hoewel we ons inzetten voor verschillende ngo’s,
werd de band met andere scoutsgroepen soms
minder evident. Toen Kristine Suy en Sandra
�ierens in scoutscafé Karree, toen in de Kalkstraat,
tapten hoorden ze vaak “Ah, de Kristo�elscouts.
Bestaan die dan?” Ook de Bruif hield op met
zijn bestaan na een tweede editie. Hoewel Kristo�el
verspreid zat over twee terreinen, misten we nog
een uithangbord of meer betrokkenheid bij de stad.
In 1993 veranderde ons scoutsnummer van 031/3-S
naar O3104S. Het laatste nummer betekent dat wij
de vierde groep zijn die opgericht is in het nieuwe
district Klaas.