boek - Sint-Kristoffel

Het jongverkennerslokaal kreeg enkele jaren later patrouillehuisjes.
In deze minihutjes bewaarden de patrouilleleiders het
materiaal en konden de patrouilles rustig napraten (1962)
Vanaf Nieuwjaar 1954 startten we volop. Bij de aller-
eerste vergadering na de heropstart, gaf de pastoor
de jongverkenners een rondleiding in de kerktoren
van onze parochie. De leiding zette zich ook sterk
in en bereidde een groots stadsspel voor. Terwijl
de de�ige burgers aan het eten waren, maakten ze
met rode inkt een ellenlang bloedspoor in de stad.
Kristo�el was back in town en Sint-Niklaas zou het
geweten hebben!
Ondertussen bleef aalmoezenier De Decker zijn
volle gewicht zetten onder de heroprichting van
de scouts. Binnen de parochie ronselde hij nieuwe
leden en leiders. Daarnaast kocht hij nieuw kampgerei
en vijf Amerikaanse tenten voor de groep.
Hierdoor konden de jongverkenners onmiddellijk
terug op kamp.
22
Een nieuw welpenhol (1955)
Na de oprichting van de jongverkennertak werkte
de leiding verder aan de uitbreiding: er zouden terug
welpen komen! Aalmoezenier De Decker zette alles
op alles om Kristo�el terug op de kaart te zetten.
Opnieuw haalde hij zijn geldbeugel boven, hij
betaalde het nieuwe welpenlokaal. Dat lokaal was
een kleine zes meter op vier en werd tegen de muur
van de pastorij gebouwd.
Ons scoutsbastion werd in november 1956 open-
gebroken. Op dat moment verwelkomde de Christus
Koningparochie een nieuwe jeugdbeweging: Chiro
Kriko was een feit! Deze meisjeschiro zorgde ervoor
dat de parochiejeugd echt verankerd raakte achter
de kerk en dat de Heistraat zou uitgroeien tot een
trekpleister voor de Sint-Niklase jeugd.
Groepsfoto op de trappen van de kerk (1959)