boek - Sint-Kristoffel
boek - Sint-Kristoffel boek - Sint-Kristoffel
Eerste ‘welpenhorde’ met Betty De Dekker en Elza De Wolf (1937) 15
In de geest van Baden-Powell oefenden de jongens zich in allerlei nuttige semimilitaire technieken: sluipen, seinen, kaartlezen, EHBO, wandeltochten, enzovoort. In tegenstelling tot andere scouts hadden onze verkenners nog geen eigen lokaal met patrouillehoeken aangezien de kerk nog een bouwwerf was. Voor binnenvergaderingen konden ze af en toe een parochiezaaltje in de Heistraat gebruiken. De verkennerstak stond onder leiding van Jan Vermeire. Jan of Jean, is niet van de minsten. Later zal hij naar Brussel verhuizen waar hij de stichter wordt van Poverello, een liefdadigheidsorganisatie voor daklozen. Betty en Elza voor het welpenlokaal (1937) 16 Overdracht van groepsleiding en op kamp (1938) Het feit dat Kristo�el een tweede tak krijgt, is een belangrijke doorbraak. Hierdoor liet Betty de taak van eenheidsleider, takleiding gecombineerd met groepsleiding, in 1938 opgelucht over aan Jan, onze nieuwe bekwame kracht! Er hebben wel wat meer ‘grote meneren’ in Sint- Kristo�el gezeten. In leiding staan was toen niet voor arme sloebers. Sterker nog: hier werden later belangrijke personen uit het maatschappelijke leven gevormd! Maurits Coppieters was een van hen, hij zou het nog schoppen tot verbondscommissaris en één van de eerste Vlaamse parlementsleden worden. Maurits was van oorsprong een Kriko, maar master Bruyninckx, gaf hem een ander marsbevel. De jonge volksgroep Sint-Kristo�el had een nieuwe assistent- verkennerleider nodig. Tijdens het jaar stond amusement centraal. Vooral de artistieke en dolle zondagnamiddagshows onder de kerk waren voor Maurits een hoogtepunt. Naast entertainment werd er speciale aandacht gegeven aan de training van de patrouilleleiders. Die vergaderden op geregelde tijdstippen met hun leiding, de zogenaamde ‘Ereraad’. Ook in de relatie met de ouders werd veel tijd geïnvesteerd: er waren gezamenlijke groepsmissen en de ouders mochten deelnemen aan de belo�ea�egging.
- Page 1 and 2: !"#$%%&#'()*+'#',-+./&,'+)0012 %221
- Page 6 and 7: Voorwoord p. 9 Onze Geschiedenis p.
- Page 8: Onze Toekomst p. 73 Bijlagen Bijlag
- Page 11 and 12: Dit boek dat u in uw handen hee�,
- Page 13 and 14: In Sint-Niklaas werden alle scoutsg
- Page 15: ond de Driekoningenstraat. Zo hielp
- Page 19 and 20: En het ging goed met Kristo�el. Z
- Page 21 and 22: Tijdens de oorlog probeerde men het
- Page 23 and 24: Het jongverkennerslokaal kreeg enke
- Page 25 and 26: edacteur het bundeltje en bracht he
- Page 27 and 28: Een zingende Jaak Audenaert op kamp
- Page 29 and 30: Groepswandeling met de leiding en g
- Page 31 and 32: Eigen Kristo�eldassen (1965) Vana
- Page 33 and 34: Vanaf de jaren zestig werd er spora
- Page 35 and 36: Eerste uitbreidingsfase van de spee
- Page 37 and 38: Jongverkennerleiding op kamp (1973)
- Page 39 and 40: Johan Ruts in Opoeteren (1976) Bouw
- Page 41 and 42: een dak boven hun hoofd hadden en o
- Page 43 and 44: Nadat de plannen verduidelijkt werd
- Page 45 and 46: duurzaam verankeren. Zo wilden ze e
- Page 47 and 48: organiseren. Alle genodigden kregen
- Page 49 and 50: Een moderne Bazuin en welpennesten
- Page 51 and 52: Kristo�el en het ponton over De S
- Page 53 and 54: Afscheid van de moezen (1992) Er bl
- Page 55 and 56: Een plaats voor de jeugd (1995) Ook
- Page 57 and 58: Ondanks het dipje met de parochie,
- Page 59 and 60: eigen foto’s bewonderen. Deze wer
- Page 61 and 62: potje voetballen tussen maten, opge
- Page 63 and 64: Hoewel we goede vergaderingen bleve
- Page 65 and 66: Trampoline op de speeldag (2005) Sp
In de geest van Baden-Powell oefenden de jongens<br />
zich in allerlei nuttige semimilitaire technieken:<br />
sluipen, seinen, kaartlezen, EHBO, wandeltochten,<br />
enzovoort. In tegenstelling tot andere scouts<br />
hadden onze verkenners nog geen eigen lokaal met<br />
patrouillehoeken aangezien de kerk nog een bouwwerf<br />
was. Voor binnenvergaderingen konden ze af<br />
en toe een parochiezaaltje in de Heistraat gebruiken.<br />
De verkennerstak stond onder leiding van Jan<br />
Vermeire. Jan of Jean, is niet van de minsten. Later<br />
zal hij naar Brussel verhuizen waar hij de stichter<br />
wordt van Poverello, een liefdadigheidsorganisatie<br />
voor daklozen.<br />
Betty en Elza voor het welpenlokaal (1937)<br />
16<br />
Overdracht van groepsleiding en op<br />
kamp (1938)<br />
Het feit dat Kristo�el een tweede tak krijgt, is een<br />
belangrijke doorbraak. Hierdoor liet Betty de taak<br />
van eenheidsleider, takleiding gecombineerd met<br />
groepsleiding, in 1938 opgelucht over aan Jan, onze<br />
nieuwe bekwame kracht!<br />
Er hebben wel wat meer ‘grote meneren’ in <strong>Sint</strong>-<br />
Kristo�el gezeten. In leiding staan was toen niet<br />
voor arme sloebers. Sterker nog: hier werden later<br />
belangrijke personen uit het maatschappelijke leven<br />
gevormd! Maurits Coppieters was een van hen, hij<br />
zou het nog schoppen tot verbondscommissaris en<br />
één van de eerste Vlaamse parlementsleden worden.<br />
Maurits was van oorsprong een Kriko, maar master<br />
Bruyninckx, gaf hem een ander marsbevel. De jonge<br />
volksgroep <strong>Sint</strong>-Kristo�el had een nieuwe assistent-<br />
verkennerleider nodig.<br />
Tijdens het jaar stond amusement centraal. Vooral<br />
de artistieke en dolle zondagnamiddagshows onder<br />
de kerk waren voor Maurits een hoogtepunt. Naast<br />
entertainment werd er speciale aandacht gegeven<br />
aan de training van de patrouilleleiders. Die vergaderden<br />
op geregelde tijdstippen met hun leiding,<br />
de zogenaamde ‘Ereraad’. Ook in de relatie met de<br />
ouders werd veel tijd geïnvesteerd: er waren<br />
gezamenlijke groepsmissen en de ouders mochten<br />
deelnemen aan de belo�ea�egging.